Online Üye
Online Ziyaretçi
Unutmayın
Bizlerin
yaşadığı dönem
Ama
ne dönem!
Unutturdu
gülmeyi
Yüzü
gülenlere henüz
Ulaşmamış
kötü haber
Biz
mutlu yaşadık
Çocukluğumuz
gençliğimiz
Güzel
günlerdi gerçekten
Sessiz
ve habersizce
Aramızdan
caddeyi geçenler olmuş
Artık
onlara ulaşmamız mümkün mü?
Bunca
haksızlığa karşı
Böylesine
şiddetli suskunluk
Ağaçlardan
söz etmek bile
Biliyoruz,
ağır suç artık
Karışma
sen
Ye
iç keyfine bak diyorlar
Yediklerimi
aç birinin elinden
Suyumu,
susuz birinden almışsam
Nasıl
huzurla yiyip içebilirim
Ben
bunları yapamam
Dünyanın
kavgasından uzak
Kötülüğe,
iyilikle karşılık vererek
Kısa
ömrümü korkusuz geçirmeyi
Bilge
insan olmayı isterdim
Karanlık
dönemi yaşarken
Aç
insanlarla birlikte öfkelendim
Ayaklanan
insanların arasına karışmak
Geçti
aklımdan
İnsanlığı
aç bırakanlar vardı
Çaldıkları
muazzam paralarla
Bir
günde ortadan kaybolan
İşime
korkarak gidip geldim
Yemeğimi
hep endişeyle yedim
Geleceği
düşünmek kabustu
Katiller
hırsızlar sapıklarla uyudum
Böyle
geçti benim ömrüm
Yollar
bataklığa gidiyordu
Gücüm
az hedef uzaktı
Ulaşılmazdı
benim için
Haykırıyordu
yazdıklarım
Kasapların
elinde
Küçük parçalara bölüneceğimi biliyordum
Daha güvende olacaklarını biliyordu
Böyle
geçti benim ömrüm
Bizleri
yutan bu tufanın içinden
Sizler
yükseleceksiniz
Düşüneceksiniz
bizim yaşadıklarımızı
Zayıflıklarımızdan
söz edeceksiniz
Bizler
Dostluk
toprağını hazırlamak isteyendik
Başkaldırı
yokken umutsuzduk ve
Haksız
kaldı tepkilerimiz
Alçaklığa
karşı kin gerdi yüz hatlarımızı
Haksızlığa
karşı öfkeyle kısıldı sesimiz
Böyle
geçti benim ömrüm
İnsanın
insana hoş görüyle bakacağı
Yardımcı
olacağı günler geldiğinde siz
O
özlenen günleri keyifle kutlarken
Yıllardır süren çabalarımızı anmayı unutmayın…
Barbaros
İRDELMEN,
İstanbul,
23 01 2023, 01:28