BABA SEYFİ DOĞANAY
Sana öldü demeye dilim varmıyor
Sen ölmedin ki yaralı yüreğimde yaşıyorsun
Kimi insan namusuzluk uğruna kayıplara karışır
Kimi insan yüreklerde ölmediği süreçte öldü sayılmaz
Yerin izin belli
Baba Seyfi doğanay
Yıllar oldu seni kaybedeli
Nerelerdesin baba Seyfi Doğanay
İçim yanıyor yüreğim param parça
Sen yoksun diye dertlerimiz den anlayan bilen yok
Baba Seyfi Doğanay
Şimdi yoksun türküler yetim kaldı
Sen gittikten sonra
Mevsimler değişti
Sen gittikten sonra
Çocukluk sevdamdan ayrı düştüm
Sen gittikten sonra
Dansöz hırsızlar başıma bela oldular
Yağmur olduk ağladık
Toprak iken çamur olduk
Sen gittikten sonra
Güneş artık doğmuyor
Baba Seyfi Doğanay
Seni kaybettim,sevdiğimi kaybettim
Bu acılara yürek mi dayanır
Bu yalan dünyada hiç kimseye güven kalmadı
Ne erkeklere,nede kadınlara hiç güven kalmadı
Baba Seyfi Doğanay
Seni çok ama çok özlüyorum
İnsanlar neden bu kadar çok acımasızlar
Narkör,vicdansızlar
Ar namus utanma edep kalmadı
Evliliği oyuncak ettiler
Aşkı sevdayı sevgiyi
Güzelliği kirlettiler
Ocak ayında herkes üşür
Biz ise Ocak ayında yanıyoruz
İnsan insanı aldatır oldu
Evlisi bekârı belli değil
Şu devirde şu utanmaz yeni nesilde
Sonumuz hiç iyi değil
Parmağa yüzük takmakla
Kağıt üzerinde evli olarak yazmakla
Evlilik olmaz,yuva kurulmaz
Yuva yıkanın yuvası kurulmaz
Ne hallere düştük bir görsen
Baba Seyfi Doğanay
Kadını kızı belli değil
Durumlara düştük
Eski aşklar,sevdalar,sevgiler öldü
Yerine aldatma kandırma
Kendini çok güzel zannedip
Başkalarının parasına zenginliğine göz dikmeği bıraktılar
Dünya acımasız değil
İnsanlar acımasızdır
Kimi havanın soğukluğun açlığını çeker
Kimi sevdiğinin ayrılık açlığını çeker
Kimi sevdiklerinin kaybetme açlığını çeker
Bu yalan dünya kahpelerin ve dansöz hırsızların dünyasıdır
Bu yalan dünya da yaşanmaz oldu
Baba Seyfi Doğanay
Ortalık yalan dolan sevgilerle dolu
Havayı,suyu,toprağı kirlettiler
Bu devirde büyük küçük belli değil
Saygı hoşgörü kalmadı
Sokakları,caddeleri,mahalleleri kirli dilleriyle kirlettiler
Bu devir gençi yaşlısı belli değil
Şu devirde bebek çocuk belli değil
Şu devir de türküler türkü değil
Şu yalancı devirde şiirler şiir değil
Kalem deftere yazmaz oldu
Bu devirde gelin kaynana belli değil
Neden insanlar bu kadar çok değiştiler
Sen yoksun diye
Dertlerimizle,acılarımızla baş başa kaldık
Bu yalancı zamanda kışı yazı belli değil
Günden güne mevsimler gibi değişiyoruz
Ekmek parası,helal para
Helal lokma kazanmak bitti
Çalmak kul hakkı yemek devri yerini aldı
Mekanın cennet olsun
Suyun toprağın bol olsun
Hiç ama hiç utunulmayacaksın
Baba Seyfi Doğanay
Sensiz acılara gömüldük
Sensiz mezar toprağı olduk
Gel desem biliyorum gelemeyeceksin
Bu yalancı zamanın devrinde
Ne gecemiz nede gündüzümüz belli
Karanlık çölü gibi eriyerek yaşamaya çalışıyoruz
Baba Seyfi Doğanay
ŞAİRİ, YAZARI: EMİNE TUĞRUL ZAZA MAHSUN TUĞRUL
29.01.2023