Ýkinci baharýn eþiðinde ve gürül gürül çaðlayan ömrümün çeþmesinde,
Rengârenk kanatlarýyla çýrpýnan gönül kuþu, hangi esenliðin peþinde?
 
Alýn yazýsýnýn çorak topraðýnda asýrlardýr süren bir arayýþ mý yaþamak denilen,
Yoksa uçsuz bucaksýz ve ýssýz bir çölde çiçeklerle bezeli bir vaha mý beklenilen?
 
Felekle aramýzda bir meseledir þiirime konu olan bu sýr kalmýþ gönül meselesi,
Hangi kitapta yazmýþ ki bulunabilsin gönül ile zihnin asýrlardýr süren çekiþmesi.
 
Çaresizlik çiçeðinin dikenleri kanatýrken ruhumun el deðmemiþ dehlizlerini,
Umutla büyüttüm yüreðimin verimli topraðýnda ölü doðmuþ sevda filizlerini.
 
O filizler ki nazlýdýr, yel deðse küsüp meyillidirler solmaya; büyümek istemezler,
O kadar emeði görmezden gelir de; dal budak verip bir türlü çiçek açýp yeþermezler.
 
Bense umuda tutunurum tüm zemheri gün ve gecelerinde kýsacýk ömrümün,
Beklerim gönül bahçesinin ebruli renklerle bezenmesini ve þenlenmesini gönlümün.
 
Olmaz hâlbuki hiçbir beklediðim, umduðum ya da umut ettiðim bir kez olsun,
Ýsterim günlerim ve gecelerim genç bir hevesle türlü türlü heyecanla dolsun.
 
Ancak hayat bu;  vermez her isteyene ve her zaman istediðini dilediðince,
Baharý beklerken zemheriye çevirir yüreðini insanýn, kar düþürür ince ince.
 
Ne kadar çabalarsan çabala vuslat dedikleri baht iþidir, çalýþmayla olmaz,
Yalnýz tek bir yasa vardýr ki kadim ve asýrlýk; kimsenin ahý kimse de kalmaz.
 
Ýncittiði yerden incinir insan ister bilsin isterse bilmesi hiçbir farký yoktur,
Bu dertten muzdarip olup da semaya vaveyla edip hayýflanan pek çoktur.
 
Düþünürüm ömrümün zemheri gün ve gecelerinde kimin ahýdýr çektiðim,
Bir helallik almaktýr kýþýmý bahara çevirmek için hayattan bir tek dileðim.
 
Söz geçiremem yine de gönlüme bir kez olsun, buz kesse de tüm duygular,
Vazgeçemem alýndan morundan, cilvesinden nazýndan; aydýnlansýn tüm kuytular.