Terli bir bulutum ufka konuşlu

Yaşanmışlığın mimarı iken tenimdeki nem

Umudun da tortusuyum

Usulca içime yağarken

Ve aşkın kokusu düşlerimden

Firar eden sana duyduğum özlem.

 

Renkler solgun, sevgili

İklimler nasıl da dargın…

Hele ki o güfteler yok mu aşkın tahtına kurulmuş

Bazense basan yaygarayı

Bir çocuk gibi sokağın köşesinde unutulmuş.

 

Tinimde saklı mehtap

Terimde gizem

Titrimse şiirlere manalar yüklediğim

Adeta körüklü bir araç gibi

Yetindiğim yetinmediğim ne varsa

Yitirdiğim bunca insan bunca zaman

Sefil bir düşün tema’ sında saklı

İzafi olsa da mutluluk mutluyum ben

Senin varlığına düşkün

Bir anne gibi başını okşayan ılımlı bir meltem

 

Metanetimle kök söktürürüm zalime

Masumiyetimi kıskanır melekler.

Mahrem ruhumdaki odalarda katık yaptığım izlekler

Bir köşem kış köşesi diğer köşem kuş misali uçuşan

Kanatlarım ve gövdem

Kıştan ırak

Yalnızlığa tutsak

Oysaki aylardan henüz Şubat

 

Bir rengim varsa benim solgun

Bir ismim varsa söylemedikleri

Nasıl da nutku tutkun

Aşkın ibaresi bir şiir

Bir şiirin gölgesi uzandığım nesir

Bir nesrin neşri kayıp neşem

Ve işte İlahi Düşlerimin habercisi

Gaipten gelen coşkum ve sevgi

 

İhbar ediyorum geceyi

Günü tensiye edip sokuluyorum karanlığa

İzah ediyorum sözüm ona içimden geçenleri

Dış sese dargın kırgın artık ne dersen

Diyemediklerimi benim yerime söyleyen Tanrı

Aşkın aksi

Aşkın hicvi

Unutulmuşluğumun da coğrafyası

İçerlediğim iklimi

Yelek gibi geçirdiğim bedenim

Beylik değildir de hani cümlelerim

Azat edilesi bir mahkûm gibi

Kor hecelere tutsaklığım yarına düşkünlüğüm

Ve mazimi örttüğüm o beyaz örtünün

Bilemedim de kefen bezi olduğunu.

 

Bayrakları açtım işte

Şeffaf bir zeminde katladım izlerini dünün

Kat ettiğim yolun sonuna gelememe ihtimali

Öykündüğümdü oysa ölüm

Ne de olsa şiirdi ibaresi

Ölümsüzlüğün resmini çizdiğim bir dize ve bir iklim ve…

Sayamadığım kadar neden bazen uçuk kaçık

Bazen bir dizede çıkan uçuk misali

Bindiğim uçağın gövdesi

Nasıl da misliyle büyük ve uzun bir minvalde

Kenetlendiğim aşkın ve hayallerin bildiğim kadar

En uzak ülkesi bu devrin

 

Kapışanların nezdinde

Uzun uzadıya sevdiğimsin

Sevilmekten geçtiğim kadar

Kendimden defalarca geçtiğim

Ve geçimsiz ruhumla eşlik ettiğim

Adına umut denen iklim

Bil ki ikiletmeden ve içten sevdim ben seni

Hem de bir ömür kozamdan çıkmadığım kadar

Tek geçtiğim varsa yoksa sevgi…

( Adına Umut Denen İklim başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 4.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.