Şubat on beş,yıl iki bin beş,
Saat yedi yirmi beş…
Acı bir selâ ile,
Karabulutlar çöktü Bolvadin’e
Yıkıldım,olamaz diye haykırdım!

Yüzünde tebessüm,
Yanağında son bir damla,
Sanki vedâ ediyordu.
Yarım kalmıştı her şey gibi,
Gülmeyen kaderine altı yaşında merhaba dedi.

Ve işte:
Omuzlarda gidiyordu,
Şanla ve onurla salınıyordu.
Gözleri önünde ayağı kesildi,
Ölüm mü korkutacaktı O’nu?

Her tavrı olgundu
Hiddetli bakış altında
Yufka bir yürek taşıyordu.
Gözümde bir Hamza’ydı
“Dur” diyen,hainlere…

Sığınaktı bizim için,
Zor anlarda koştuğumuz.
Yatıyordu cansız bedeni,
Huzurlu bir sonsuzluğa,
Sevinçliydi,çünkü;
Kavuşacaktı hiç doymadığı babasına…

Kalk amcam,bayramdır bu gün!
Buruktur içim.
Yarın sensiz ilk bayramım,
Ayaklarım teyzeme gitmiyor!
O garip yüzüne bakamıyorum.

Haykırmak istiyorum,
Ağlamak istiyorum doya doya,
Kara toprağa bağırmak,
Yakıştı mı amcam sana?
Ver O’nu bize!
Bükme boynumuzu,bu bayram gününde…

Gidip Ecirli’ye oturmak istedim
Dalın altında seni görmek istedim,
O güzel gülüşünü özledim,
Ciğerim ateşi sönmüyor amcam…

2005 yılında kaybettiğim amcam Ali ERTÜRK’e ithafen.


( Amcam başlıklı yazı Ayşe GÖZELEL tarafından 11.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.