Suya kayan anların hatırası içimde
Kor desenli sözcükler çalınmış bilmem kimde?
Yağmalandım vuruldum geçen sene ekimde
Göçmen kuşlar söylerken ayrılık türküsünü
Şiirlerle öldürdüm sevdanın öyküsünü.

Hecelere yükledim hissettin mi çağrımı?
Rüzgârların dişleri parçaladı bağrımı
Geceye koşan mehtap dindirmedi ağrımı
Dalgalarla çarpıştı dinmek bilmez celâlim
Tüm dünyaya yayıldı gönülden ihtilâlim.

Artık solgun resminle ışımıyor akşamlar
Rahat vermez hücremde süründüren bu gamlar
Kalbimin kırığından acıtan anlar damlar
Seher vakti çiçekler yudumlarken son çiyi
İki düş arasında yitirdim bu sevgiyi.

Sararan yapraklarla ezildi bak kederim
Hasrete mahkûm oldu gönül denen ejderim
Ezaya ekmek banıp “Bu kadar yeter!” derim
Gururum parçalandı bir örümcek ağında.
Dert devşirdi kılıçlar birden ağrı dağında.

Günler geçmek bilmedi perişan harap ayım
Çöle düştü ikbâlim hicran mı benim payım?
İşte budur ahvâlim daha neler yapayım?
Zaman geçti üstünden tükendi bende aşkın
Çağlar içimdeki gam çağlayan kadar taşkın.

Titretsin yeryüzünü dem karası bakışlar
Ezmemeli ruhumu kalpten kalbe akışlar
İlkbaharı özledim uzak kalsın tüm kışlar
Vuslata zincirleyip derdini yasakladım
Hayalini cebimden alıp aya sakladım.

Afet Kırat



( Alıp Aya Sakladım başlıklı yazı Afet Kırat tarafından 3.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.