YENÝDEN DOÐUÞ


Öðretmenler lokalinden çýktýðýnda saat
19.55'ti,etüt zilinin son çalýþýna 05 dakika vardý.Güz yaðmuru sicim
sicim yaðýyor,aldýrýþ etmeyenleri hissettirmeden ýslatmayý
baþarýyordu.Þemsiyesinin otomatik düðmesine bastý,sükseli bir biçimde
tark diye açtý.Etüt yoklamalarýný almak üzere aheste aheste yürümeye
baþladý.Bir þeyler düþündüðü halinden belli oluyor,gizlemeyi
baþaramadýðý derhal anlaþýlýyordu.Durdu,saatine baktý,geri
döndü ,içeri girdi.Ýdareci nöbetçi Adil Bey'in yanýna
sokularak,kulaðýna "Yoklamayý alýp eve gideyim."Dedi.Onun olur!
demesinden sonra içeri girerken kapatýp astýðý þemsiyesini aldý,ayný
sükse ve fiyaka ile tekrar açtý.Yaðmurun sýklaþmasý ve hýzlanmasýna
aldýrmadan hýzlý hýzlý yürümeye baþladý.Ýdare binasýnýn önüne
geldiðinde saat 20.00 olmuþ,son zil de çalarak nöbetçi öðretmenin
sýnýflarý dolaþmak üzere olduðu haberini,o umursuzluk ve keþmekeþlik
içinde olan öðrencilere de duyurmayý baþarmýþtý.
Þükrü Bey'in kayýn annesi nöbetçi olduðu
zamanlar geliyor,yalnýzlýktan korkan kýzýnýn yanýnda nöbet akþamýný
geçirdikten sonra sabahlarý gidiyordu.O haftaki nöbetinde kayýn
annesi yanýnda baldýzýný da getirmiþti.Nöbetin pazar gününe denk
gelmesi hafta sonunu birlikte geçirmeye sebep olmuþtu.

Pazar günü nöbeti 09.40'ta baþlayýp
pazartesi günü 09.40'ta biteceðinden kayýn annesi ve baldýzý ile
tekrar görüþemeyiz diye vedalaþmýþ,okula öyle gelmiþti.Fakat onlarla
tekrar görüþememekten dolayý güceneceklerini düþünerek eve gitmeyi
akletmiþti.Gitmese herhangi bir hoþnutsuzluðun olmasý düþünülemezdi
bile ama yine de içinin rahatlamasý için gitmeyi çok istiyordu.
Yoklama almaya 3/A þubesinden baþladý.
Kapýdan içeri giriyor, öðretmen kürsüsünün üstünde nöbetçi öðretmen
imzasýný bekleyen etüt yoklama fiþinin yanýna varana kadar kaþla göz
arasýnda mevcudu sayýyor, sýnýf baþkanýna duruma göre "Bir kiþi daha
yok, numaralarý fiþe görevli olarak yazýlýp ta sýnýfta olanlar
var.Bunlar kimler? Diye soruyor, gerekli cevaplarý alýp yazacaðýný
yazarak fiþi imzalayýp sýnýftan çýkýyordu.
Görevli olduðu idare binasýndaki
yoklamalarý ayný þekilde alýyor, konuþanlarýn numaralarýný tahtada
görünce "Bunlar kalksýnlar."diyor. Kalkanlara duruma göre "Aferin,
büyük iþ baþarmýþsýnýz. Sizi gebertirim. Þakalaþtýðým adam, ya revire
ya hastaneye gider, diyerek onlarý oturtuyordu.
Bütün sýnýflarýn yoklamalarýný bitiren
Þükrü Bey, artýk eve gidebileceðini düþündü. Saatin 20.30 olduðunun
da farkýndaydý. Ama aniden aklýna geldi: Anahtar nöbetçisiydi.
Öðrenciler ikinci etütten 21.00' de çýkacaklar, doðrudan doðruya apar
topar koþan koþana yatakhanelere gideceklerdi. Yatakhanelerin
anahtarlarý da cebindeki anahtarlýkta idi. Kapýlarý daha önce açmasý
gerekiyordu. Bu anahtarlýkta ayrýca okulun erzak depolarýnýn ve diðer
yerlerin de anahtarlarý bulunuyordu.21.00'e kadar da bekleyemezdi. Ne
yapmalýydý. Elbet bir çaresi vardý."anahtarlarý bir öðrenciye versem
açtýrsam."dedi. Anahtarlarýn kimseye verilmeyeceði hükmünü
hatýrladý."Ne olacak, bir þey olmaz." dedi. Zaten yaðmur yaðýyor.
Kimin kimden haberi var ki diye düþündü. Kararýný verdi: Anahtarlarý
bir öðrenciye verip yatakhanelerin kapýlarýný öðrenciler çýkmadan
önce açtýracaktý.
4/C þubesine giderek kapýyý açtý.
Cengiz'i çaðýrdý. Öteki sýrada oturan Ayla'ya "kýzým, o kitabý
Cengiz'e ver ."dedi. Cengiz kitabý alarak kapýya geldi,kitabý Þükrü
Bey'e uzatýnca ,Þükrü Bey,Cengiz'e" Dýþarý çýk." Dedi Cengiz dýþarý
çýkýnca kapýyý kapadý, Cengiz'den kitabý aldý. Siyah starlet bont
çantasýna koydu, kilitledi, Cengiz'e uzattý".Al" dedi. Ha bir dakika
diyerek anahtarlýðý cebinden çýkarýp" Bu anahtarlýkta yatakhaneleri
açan anahtarlar var. Sen bunlarý al, etüt bitimine 10 dakika kala
yatakhaneleri aç."dedi Cengiz" Yukarý yatakhane açýk." deyince"
öyleyse orta 1'ler yatakhanesini açarsýn."dedi.Çantayý uzattý."Bunu
öðretmenler odasýna býrak,etütten çýkýnca da Orta 1'ler
yatakhanesindeki nöbetçi öðretmen odasýna götürürsün."dedi.Cengiz
Þükrü Bey'in yanýndan ayrýlýp gitti.Belki de öðretmenler odasýna ya
vardý ya varmadý.Arkasýndan "Oðlum oðlum" diye seslendi.Cengiz geri
geldi."Þemsiyenin kýlýfýný çantadan alayým."dedi.Kolayca kilitlediði
çantayý zar zor güç bela açtý,kýlýfý aldý.Tekrar kilitkerken"Bunu
nöbetçi öðretmenler odasýna býrakacaðýna göre ,orada çoluk çocuk
var.Kilitlemekte fayda var.Zaten atalar "Kilit dost içindir
demiþler."dedi.Çantasýný öðretmenler odasýna tekrar gönderdi
O gün öðleyin okul kütüphanesine gitmiþ,ödev
yapmak için kaynak arayan öðrencilere yardým ederken
M.Kaplan'ýn "Hikaye Tahlilleri" adlý kitabýnýn içinde lise birinci
sýnýfa ait bazý konularýn bulunduðunu görünce,kitabý göstererek
kütüphane nöbetçisi öðrenciye :Bunu aldým.",demiþ,4/Bdeki
Nilüfer'e"Bunu götür ,akþam etüt yoklamasýnda
alýrým ."demiþti.Nilüfer de kitabý 4/C den Ayla'ya vermiþ,Ayla da
kitabý aldýðýný söylemiþ,Þükrü Bey de 2.etüt yoklamasýnda
alayým,demiþti.
Hemen dýþarý çýktý.Þemsiyesini ihmal
ettirmeyecek derecede yaðmur yaðýyor,enerji nakil hattýndaki
arýzadan dolayý sönmüþ olan okul içi sokak lambalarýnýn meydana
getirdiði karanlýkta sýnýf lambalarýnýn ýþýðýndan yararlanarak gah
su birikintilerine,gah tümseklere basa basa yürüyordu.Ýdare
binasýndan ayrýldý.Çarþýya dönülen yerde iki-üç basamaktan oluþmuþ
beton merdivenden inerken karanlýðýn oluþturduðu körlükle
sendeledi ,düþmedi.Ancak bir su birikintisine bastý.Bir ayaðý güz
yaðmurlarýnýn rahmetinden tamamen nasibini aldý.
Yaðmur devam ediyor,Savaþtepe çiftçisinin
ekin ekebilmek için günlerce beklediði,hatta güzün bile yaðmasý için
duaya çýktýðý yaðmur durmak bilmiyor,aralýksýz yaðýyordu.Bu rahmet-i
Ýlahi karþýsýnda aðabeyinin yazdýðý mektupta yaðmurdan ekin
ekemediklerini bildirdiðini hatýrladý,gülümseyerek içinden"Yüce Allah
ne yapmaya kaadir deðilki…"dedi.Ayný ülkede ayný mevsimde bir bölgede
yaðýþtan ekin ekilemiyor,diðer bölgede kuraktan,diye aklýndan
geçirdi.Her þeyde bir hikmet, bir sebep vardýr,insan kafasý bunu
almaz,dardýr,diyerek karanlýkta aydýnlýk düþüncelere daldý.
Yaðmur hala devam ediyordu.
Eve varana kadar geçen 15-20 dakika
içinde þemsiyeye raðmen tamamen ýslanmýþ su birikintisine basan
ayaðýndan farký kalmamýþtý diðer ayaðýnýn da.
Þemsiyesini yavaþça kapadý.Anahtarý
kilide sessizce geçirdi,yavaþça iki defa çevirdi.Kapýyý sessizce
açtý.Baþardým,dedi.Sanki kasa soygunu yapýyordu.Merdiven basmaklarýný
pýtýrtýsýzca adýmladý.Daire giriþ kapýsýnýn önünedeki lavobanýn
içine þemsiyesini hýþýrtýsýzca koydu.Kapýnýn koluna hafifçe
bastý,"týk" diye çýkan ses fark edilemeyecek kadar azdý.Kapýyý
açtý ,içeri girdi.Pardüse ile ceketi iç içe çýkardý.vestiyere
astý.Terlediðinin farkýna vardý.Yaðýyordu ama hava ýlýktý.Þimdi,dedi
odaya cani gibi aniden gireyim.Düþündü:Korkutmanýn gereði
yok.Korkmasalar bile kabalýk olur,dedi.Vaz geçti.Efendice kapýyý
týkladý.Ýçerden "kim o? "sesini duymadan kapýyý açar açmaz korkan
hanýmýnýn:Yüreðim aðzýma geldi."dediðini duydu.Korkutmaktan vaz
geçiþinin isabetli oluþuna sevindi.
Misafirlerini memnun ve hoþnut ettiðine
inanarak dizlerine kadar ýslak paçalarýný ve ayaklarýný kurutmak
için sobanýn baþýna muzaffer bir komutan edasýyla kuruldu.
TRT haberleri bitmiþ,hava
durumu ,reklamlar derken "Filamingo Yolu"adlý ,Türk sosyal
gerçeðine,milli kültüre,ahlaki prensiplere ,Türk adetlerine,gelenek
ve göreneklerine zerre kadar uygun düþmeyen ,hatta býrakýn
bunlarý,Batý ülkelerinde bile kendilerine has olduðu halde sevilmeyen
dizi film baþlamýþ,bu arada demlenen çaylar da gelmiþti.Filmi
seyretmek istedi ama seyretmek ne mümkün.Seyredemedi seyretmedi.Bu
sýrada yeni uyanan minik yavrusunu sevdi.
" Kurumaz bu paçalar.Hani o köydeki bir
yük meþe odununun yakýldýðý ocak.Þimdiye beni bile
kuruturdu."dedi.Kurutmaktan vaz geçti.Pantolonunu deðiþtirmek için
çýkýp yatak odasýna geçti.Kordonu gevþeyen saati ile meþgul olurken
saatin 22.05 olduðunu fark etti.Hemen kuru pantolon giydi.Oturma
odasýnda oturan kayýn annesi ve baldýzý ile tekrar
vedalaþtý,hazýrlandý,evden ayrýldý.
Dinmiþ gibi görünen yaðmur çarþýya
geldiðinde tekrar eski hýzýyla yaðmaya baþladý.Demirkapýya
geldiðinde kuru pantolonu da ýslaðýndan beter olmuþtu."Önemi
yok."dedi."Bunu da okulda kuruturuz."diyecekti ama sobada kurumayan
ýslaðýn kalorifer radyatöründe hiç kuruyamayacaðýný hatýrladý.
Okula gelir gelmez nöbetçi öðretmen
odasýna çýktý.Çantasý,basit,eski,kareli bir örtüyle örtülmüþ
mefruþatsýz bir odanýn içinde,üzerlerinde Nuh(a.s)zamanýnda kalma
ikiþer battaniye ile örtülü nevresimleri kullanýlmýþlýktan
pörsümüþ iki ranzanýn arasýnda ,duvarýn dibinde, kapý karþýsýnda
adinin bayaðýsý tahta bir masanýn üstünde duruyordu.Lamba da
söndürülmemiþti.O da söndürmedi.Çýktý,kapýyý kapadý.Yatakhane
koridorlarý pisti,sabah nöbetçilere temizletmeli diye düþündü.Bir
koðuþa girdi.Herkes uyuyordu.Rahatsýz etmemek isteðiyle çýkarken,bir
öðrenci kafasýný battaniyenin altýndan çýkararak" Yoklama
alýndý."dedi.Zaten alýnmýþ olmalýydý.Bu maksatla da girmemiþti.Uyanýk
olanlara çöpleri döktürecekti,vaz geçti.Yatakhaneden çýktý.
Þükrü Bey öðretmenler lokaline
gittiðinde kimseyi göremedi.Oradan Yukarý yatakhaneye gitti.Verdiði
öðrenciden anahtarlarý alacaktý.4/C nin yattýðý koðuþun kapýsý önüne
vardý.Tereddütlü idi.Ýçeri girdi,herkes uyuyor görünüyordu.Iþýðý
yakýnca bazý kýpýrdanmalar oldu.Cengiz'in nerede yattýðýný birine
sordu.O da þurada diyerek gösterdi.Gidip Cengiz'i
uyandýrdý.Anahtarlar…deyince ,Cengiz hemen "Nazým Bey'e verdim dedi.
Þükrü Bey,"Sabah Nazým'dan
alýrým."dedi.Koðuþtan çýktý."Benim anahtarlar neden baþkasýna
verilsin diye düþündü."Ama no'lacakmýþ caným."dedi,vaz geçti.Nöbetçi
öðretmenler odasýna yatmaya gitti.Yattý…Hayaller kurmaya
çalýþtý.Baktý olmayacak,bildiði dualarý okudu.Uyumuþ ve sabah
olduðunun farkýna uyandýðýnda vardý.
Sabah etüt yoklamalarýný aldý.
Sabah kahvaltýsýna öðrencilerle
beraber gitti.Öðrenci kahvaltýsý daðýldýktan sonra servise
çýktý.diðer nöbetçi öðretmenlerle kahvaltý masasýna oturduðu sýrada
Mahmur gözlerini oðuþturan Nazým Bey yapmacýk bir tebessümle
anahtarlarý verdi...

Aradan geçen altý ay…her þey
unutulmuþ,tabiatla beraber hayat yeni bir uyanýþýn içine girmiþti.
Ormanlar yemyeþil,çiçekler
rengarenk,kuþlar cývýl cývýldý.Ýlkbaharýn ilk günleri
okullarýn,öðrencilerin de kendine özgü bir havasý vardý.Bu hava bir
gün yerini yolsuzluk,hýrsýzlýk söylentilerine býrakýrken Þükrü
Bey"Çið yemedim ki karným þiþse" kabilinden aldýrýþ bile
etmiyordu.Derslerini elinden geldiði kadar ilkeli bir þekilde vermeye
çalýþýyordu.Hiç bir þeyden haberi yoktu.Ama onun nöbetçi olduðu
tarihte okulu erzak depolarýndan birinin soyulduðunu bilmeyen yoktu.
Þükrü Bey bunu adliyede ifade
vermeye çaðrýldýðý gün öðrendi.Þok geçirdi,ifadesi
alýnamadý,ertelendi.Verdiði ifadeden temize çýkamadýðýnýn
anlaþýlmasýyla görevine geçici olarak son
verildi,tutuklandý.Duruþmasýna gün verildi.
Çok ýstýraplý günler
yaþadý.nöbetçilik yaptýðý o günü,olanlarý bir bir hatýrlamaya
çalýþtý.Anahtar verdiði öðrenciyi,evine geliþini,dönüþünü,nöbetçi
öðretmen odasýna giriþini,çantasýný,lokale gidip kimseyi
bulamayýþýný,yukarý yatakhaneye gidiþini,velhasýl hepsini…
Bir sabah bir dilekçe vererek þahit
dinletmek istediðini belirtti.Dilekçesi kabul ve iþlem
gördü.Bunlardan ilki yaþý tutmamasýna raðmen Cengiz'di.Cengiz
ifadesinde bildiklerini anlatmýþ,anahtarlarý da Nazým Bey'e verdiðini
belirtmiþti.
Fakat bu ifade ne kadar akla yatkýn
gelirse gelsin Þükrü Bey'in suçsuzluðunu ispata yetmiyordu.Diðer
þahitler de öðretmen olduklarý ve izne ayrýldýklarý için vaktinde
dinlenememiþ,yakýn bir köyde oturan Cengiz'in ifadesi de yeterli
olmamýþtý.
Öðretmen Þükrü Bey bu iþlerin baþýna
nasýl geldiðini kendi kendine soruyor.cevaplayamýyordu.

Bir yaz tatili kendine zehirli
yýllar olmuþtu.Þahit gösterdiði öðretmenlerin ifadeleri nihayet
alýnmýþ,umut yýldýzlarý güneþe yüz çevirmiþlerdi.
Ýdareci nöbetçi öðretmen Adil Bey
ifadesinde :O gece Þükrü Bey'in bir öðrenciyi görmek için koðuþlardan
birine gittiðini,yatýp yatmadýðýný kontrol için geldiðinde ,nöbetçi
öðretmen odasýnda yattýðýný ,sabah etüt yoklamalarýný da
aldýðýný,kendinden izin alýrken anahtarlarý bir öðrenciye býrakmak
istediðini,ifade ettiðini belirtiyor,böylece Þükrü Bey'e dört duvarýn
arasýndan çýkýþ kapýsýna bir-iki adým attýrýyordu.
Diðer nöbetçi öðretmen Pakize
Haným'ýn ifadesi ise ,o nöbette öðretmen Þükrü Bey'in anahtarlarýný
Nazým Bey'den aldýðýný,Nazým Bey'in ise yorgunluktan sendelediðini,bu
gün olmuþ gibi hatýrladýðýný belirtiyordu.
Bu ifadelerin tutarlýlýðý Öðretmen
Þükrü Bey'i bir kuþ gibi uçurdu.Gözleri sevinçten
yaþardý.Suçsuzluðunun ispatlandýðýna inandýrdý.
Mahkeme salonu hýnçahýnç
doluydu.Sanýk saldalyesinde bir öðretmen7-8 ayda yarým asýr yaþamýþ
kadar bitkin,anlýna sürülmüþ kara lekenin silinmesini dört gözle
beklerken salondakilerin ayaða kalktýðýný sevinerek gördü."Adalet
mülkün elbette temelidir.Zulüm payidar olmaz.Ama akýlsýz kafanýn
cezasýný ayaklar çekermiþ,diyordu."kendi kendine.
Hakim:Öðretmen Þükrü Mazlum'un
dinlettiði þahitlerin ifadeleri sonucu yapýlan araþtýrmada Öðretmen
Nazým Düzenci ve ambar memuru zan altýna girmiþti.Bu zannýn gün
ýþýðýna çýkarýlmasýna karar varilip çalýþmalara baþlandý.Olay
mahallinde yapýlan incelemelerden,Okulun gece bekçilerinin verdiði
ifadelerden ambar memuru ile Ýþbirliði yaptýklarý ,erzaký bir hýrsýz
þebekesinin gönderdiði Bursa plakalý bir kamyona yükledikleri
anlaþýldý.Bu nedenle suçlarý sabit görülerek tutuklandýlar.Sonuç
olarak bu celsede öðretmen Þükrü Mazlum suçsuz bulunarak serbest
býrakýlmýþtýr."dedi.Salon dikkat kesilmiþ,dinliyordu.
Þükrü bey'in gözleri çakmak
çakmaktý.
Sanki yeniden doðuyordu dünyaya.