Söktü ve attı
İçinde birikmiş zehriyle
Peydahlandı sokak köpekleri
Başladı kan kavgası
Üşüştü kuzgunlar
Beş yanına saplandı beş azılı diş
Beş yerinden sıçradı kan cihana…
Az ötede boş gözlerle sendeledi
Seyretti azgın köpeklerin “Et” kavgasını
“Et” dedi “Et” değildi
Göğe asılmış ay’a uzattı ellerini kan rengi
“Kan”dedi
“Sen “ dedi “ “alyuvardın o hatlarda”
Gözlerinde yayılan acıyı frenledi…
Kızıllaşan sinesine bastırdı ellerini
“Sen” dedi
“Gidiyor , çıkıyorsun bedenimden
Çıkıyor gidiyorsun doğduğun yerden”
“Sen” dedi
Gözlerinde dona kalan gözyaşlarıyla
Kovdun ülkemdeki bütün ejderleri
Aldın beni benden
Ruhumu esir ettin ebediyen
Ruhum senin
Ve
Kaleminin tozuyla beledin kadınlık onurumu…
Yere düştü
Düş demek düş’tü
“Amor fou amor fou” diye söylendi dili
Soyundu karanlık
Çıplak kaldı gece
Çıplak kaldı fahişenin ruhu
Kanla kızaran saçlarıyla yıkıldı sol yana
Kolları yanlara düştü
Düş demek düş’tü
İlişti başucuna itler
Kan bulaşmış dişleriyle hırlayarak…
Kan toprağa bulaştı
“Sen” dedi fahişe “İşte sen”
Toprağa vardın
Toprağa yardın
Toprak benim