Online Üye
Online Ziyaretçi
Hiç kimse bilmiyordu, Esma’nın yüreğini.
Uzakta bir adamı, gizlice sevdiğini.
Şaşkın, ürkekti Esma, korkuyordu bu aşktan.
Hayalindeki adam, çıkardı onu baştan.
Adam sevgi doluydu, o da vurgun yemişti.
Hayran olup Esma’ya uzaktan izlemişti.
Şaşkın, ürkekti adam, korkuyordu sevdadan.
Bu aşk çok zor olsa da, kopamazdı Esma’dan.
Belki de bir rüyaydı, uyanınca bitecek.
Gözleri buluşmadan, hayal olup gidecek.
“Alo” diyen ürkek ses, uyandırdı adamı.
Bu bir rüya değildi, Esma’ydı arayanı.
Telefonun telinde, çarpıyordu yürekler.
Sesleri titriyordu, sanki göz gözeydiler.
Duygu yüklü anlardı, gizemli dakikalar.
“Seni çok seviyorum” Diyerek ayrıldılar.
Sonra düşündü adam, saatlerce Esma’yı.
Silip atamıyordu, gördüğü bu rüyayı.
Yüreğinden gelen ses, sen aşıksın diyordu.
Vuslat uzak olsa da, Esma’da seviyordu.
Bir biri için çarpan, iki sevdalı yürek.
Gizli aşkın od’una, düşmüşler bilmeyerek.
Temiz olmaz bu kadar, ne berrak su, ne de kar.
Gizli aşk çiçekleri, hicranla yürek yakar.
