Online Üye
Online Ziyaretçi
Gül-i ranasın bana, el-aman ey sevgilim.
Bir bûse-i cân bahşet, dîldâr-ı cefakârım.
Deli divane oldum, kalmadı hiç mecalim.
Bî-habersin yârinden, inan ki tövbekârım.
Nev-bahârım olmuştun, bülbül-i şeydâ ettin.
Bu şehr-i İzmir artık, usandı isyanımdan.
Çeşm-i giryanım oldun, yehm ilen söyler ettin.
İçmeden sermest oldum, soldum derd-i aşkından.
Nâr ile pürdür sevda, aşk od’una yanmışım.
Derviş oldum âlemde, mecruh yüreğim kanar.
Ne nasihat kâr eder, ne ben, ben de kalmışım.
Tasa ben de, gam ben de, içim yanar ahuzâr.