Nurdaðý bölgesinin ilk medeniyetlerin doðduðu Mezopotamya- Akdeniz arasýnda ve Suriye- Anadolu ile Cebeli Bereket- Adana Ovasýna geçen geçitler üzerinde bulunmasý tarih öncesi çaðlardan beri ( Ýlk Tunç Çaðý, Orta Tunç Çaðý, Bakýrtaþ) insan topluluklarý göçlerinin bu yoldan yapýldýðý ve ticari büyük münasebetlerin bu yollardan temin edildiði çevrede yapýlan kazýlardan anlaþýlmaktadýr.
Nurdaðý’nýn 1929 dan öncesi olmasa da baðlý bulunan belde ve bazý köyleri tarihin en eski devirlerinden beri bir çok medeniyetin eserlerini üzerinde topladýðý bilinmektedir.
Geç Hitit imparatorluk hanedanýndan bazý prensler çeþitli bölgelerde küçük krallýk veya prenslik hanedanlarý kurmuþlardýr. Bunlardan biri Kargamýþ Hitit Krallýðý’dýr. Asur ve Gerdanilerin iþgali üzerine yönetim merkezi Fevzi Paþa istasyonu yakýnýndaki Zincirli (Sam’al) bölgesine kaymýþtýr. Sam’al Krallýðýnýn önemli merkezlerinden birisi de ilçemiz sýnýrlarý içerisinde bulunan Keferdiz (Sakçagözü) dir. Sam’al Krallýðýnýn Asurlarýn eðemenliðini ne zaman kabul ettiðine iliþkin herhangi bir ip ucuna rastlanýlmamaktadýr.
Sam’al (Zincirli) Kralý Barrakib’in (Ý.Ö. 732-725) hiyeroglifle yazýlmýþ bir mührü ile bir yazýtýnýn ilçemize baðlý Karaburçlu Köyü civarýnda bulunmasý bölgemiz tarihi açýsýndan son derece önemlidir.
Geç Hitit kültürünün en güzel örnekleri Zincirli Höyükte ve Sakçagözü Coba Höyüðünde ortaya çýkarýlmýþtýr. Çýkarýlan eserler Gaziantep müzesinde sergilenmektedir.
Osmaniye’nin Kadirli ilçesindeki Geç Hititlere ait Karahöyük ile Zincirli Höyüðünü birbirine baðlayan Aslanlýbel yolu da ilçemiz Olucak Köyü civarýndan geçmektedir. Bu yolun kalýntýlarý halen mevcut olup ormanlar içerisinde günden güne yok olmaktadýr.
1954 yýlýnda Ýslahiye’deki Geç Hititlerin durumunu incelemeye gelen Ýstanbul Arkeoloji Enstitüsü uzmanlarý Aslanlýbel yolunda ve höyüklerde çalýþmalar yapmýþlardýr. Hatta Coba Höyüðünün Prof. J. Garstang’ýn çalýþmalarý sonucu Kalkeolitik (Bakýrtaþ Devri) döneminden Bizans dönemine kadar uzanan bir yerleþim yeri olduðu belirlenmiþtir.
Ayrýca Nurdaðý’nýn çeþitli bölgelerinde 20’den fazla, daha önceleri mesken olarak kullanýlan; ancak bugün toprak yýðýnýndan baþka bir deðer taþýmayan höyükler ile bu höyüklerdeki Geç Hititlere ait eþya kalýntýlarýnýn bulunmasý Geç Hititlerin Nurdaðý bölgesinde 20’den fazla þehir kurduklarýnýn ve medeniyet tesis ettiklerinin delili olmaktadýr.
Ýran ve Yunan savaþlarý zamanýnda bölgemiz Ýran imparatorluðunun sýnýrlarý içine girmiþtir. Büyük Ýskender’in Doðu Seferi’nde bölgemiz de Ýslahiye gibi Büyük Ýskender’in idaresine geçmiþtir.
Hýristiyanlýðýn ilk zamanlarýnda Cebeli Bereket ve Nur Daðlarý ilk hýristiyanlarýn yerleþtikleri yerler olmuþtur.
Roma Ýmparatorluðunun bölünmesi üzerine, Ýslahiye gibi Nurdaðý bölgesi de Doðu Roma Ýmparatorluðunun hakimiyeti altýna girmiþ ve bu suretle de Bizans Ýmparatorluðuna tabi olmuþtur. Rivayetlere göre Ukkaþe türbesinin olduðu tepede eskiden kalma bir kilise ve mabedin olduðu bu mabet de altý keþiþin ibadet ettiði söylenilmektedir.
Ýslamiyet in geliþmesiyle II. Halife Hz. Ömer ve Hz. Ali’nin islam ordularý baþ kumandanlýðý zamanýnda hicri tarihin 18. Senesi Roma- Bizans Ýmparatorluðu ile açýlan uyuþmazlýk üzerine Þam ve Halep, Roma –Bizans Ýmparatorluðunun elinde iken 40 bin kiþilik bir islam ordusu bu þehirleri feth ettikten sonra, Suriye’nin tamamýný feth ederek Kilis,Antep Maraþ ve Malatya’ya kadar ilerlemek ister. Ýþte bu yüzden Halit bin Velit komutasndaki ordu 10’ar bin kiþilik birliklere ayrýlmýþtýr. Bu birliklerin birine de þu anda ilçemiz sýnýrlarý içerisinde türbesi bulunan Hz. Ukkaþe komutan olarak tayin edilmiþtir. Bu birlikler ve komutaný Antakya ve Hatay dolaylarýný alarak Kýrýkhan ve Ýslahiye’yi de aldýktan sonra türbesinin bulunduðu güzergah üzerinden Maraþ ve Malatya’ya doðru ilerlemek istiyordu. Bu bölgede yapýlan çetin çarpýþmalar sonucunda Bizanslýlar Cebeli Bereket daðlarýnýn arkalarýna atýlmýþtýr. Bu dönemde Ýslahiye gibi Nurdaðý bölgesi de Bizanslýlar ile Ýslam ülkeleri arasýnda bir sýnýr bölgesi durumunda kalmýþtýr.
Abbasi Ýmparatorluðunun kurulmasýnýn ardýndan Abbasi halifelerinden Seyfü’d Devle zamanýnda Suriye’nin kuzey bölgesinde kalan bu yerlere “Avasým Eyaleti” adý verilmiþ, buralara 1071 Malazgirt Meydan Muharebesinden sonra, Sultan Alparslan’ýn kumandanlarýndan Emir Afþin tarafýndan Türkistan’dan gelen muhacir Türk kabileleri yerleþtirilmiþtir. Böylece Anadolu nun Türkleþtirilmesi süreci ilk bu bölgeden baþlamýþtýr. Bütün Anadolu Türk hakimiyetine geçtiði gibi bölgemiz de Selçuklu hakimiyetine geçmiþtir.
Yavuz Sultan Selim döneminde Osmanlýlarýn hakimiyetine giren bölgemiz Osmanlýlarýn son dönemine kadar bir çok idari taksimata maruz için Binboða Daðlarýndan inen aþiretlerin çapulculuk alaný olarak kullanýldýðý bazý tarihçiler tarafýndan aktarýlmaktadýr.
Mýsýrlý Ýbrahim Paþanýn Suriye’nin kuzeyini iþgal etmesi ve sonradan geri çekilmesi üzerine bu bölgelerde yoðun olarak bulunan Celikanlý ve Delikanlý aþiretlerinin çekiþme ve kavgalarý yüzünden asayiþsizlik çoðalmýþ, Abdülmecit zamanýnda Halep vilayetleri valileri olan Derviþ ve Cevdet Paþalar bu bölgelerin ýslahý için görevlendirilmiþlerdir. Cebeli Bereket vilayeti de bu dönemde kurulmuþtur. Bölgemiz de Ýslahiye gibi bu vilayete baðlanmýþtýr. 1868 yýlýnda Derviþ Paþa, 15 bin kiþilik bir ordu ile 15 yýl bu bölgelerin imar ve iskan iþleriyle uðraþmýþtýr. Buralardaki araziler tapularý ile aþiret reislerine daðýtýlmýþtýr. O zamanýn iskan þartlarýna göre Kilis- Ýslahiye yolunun güney tarafý Delkanlý, doðu tarafý ise Celkanlý aþiretlerine tahsis edilmiþtir. Konya’dan Kösebiroðullarý’na mensup Kösebir ve Ýncioðullarý’ndan olanlar da Sakçagözü ve Hisar civarýna yerleþtirilmiþtir. 1923 yýlýndan sonra yine bu bölgelerde asayiþsizlik baþ gösterince Gaziantep’le olan birliði göz önüne alýnýp 1933 yýlýnda Gaziantep’e baðlanmýþtýr.