Siyah saçlarıma karlar yağıyor
Buz tuttu kanadım, uçamam Leylâ
Yalnızlığın ipi fena boğuyor
Etrafa neşeyi saçamam Leylâ
Talihsiz gönlüme doğal ilâçtın
Asla acımadın, bırakıp kaçtın
Ne yaparım şimdi, başa dert açtın
Derdimi kimseye açamam Leylâ
Sabahlara kadar yatamıyorum
Yürekten sevgini atamıyorum
Nazik ellerini tutamıyorum
Önümde engel var, geçemem Leylâ
Anlamadım gitti sendeki huyu
Yokluğun âdeta dipsiz bir kuyu
Tenimin, ruhumun oldun can suyu
Visâle ermeden göçemem Leylâ
Hicrân bahçesine dalıp ağladım
Duygu ırmağıyım, coşup çağladım
Kalbimi kalbine sıkı bağladım
Tutsaktan farksızım, kaçamam Leylâ
Tebessüm uğramaz gayrı yüzüme
Kulak vermiyorsun hiçbir sözüme
Ateşi düşürdün benim özüme
Hasret şerbetini içemem Leylâ
Mihnet çöreklendi inan sol yanda
Aşk bitip tükenmez, dolaşır kanda
Bir gün geleceksin, umut var canda
Başka bir sevgili seçemem Leylâ
Ömer AYDOĞAN
ORDU 18/10/2009
(İlk şiirlerimden)
(
Leylâ başlıklı yazı
OMARIM tarafından
11.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
