Gündüzün bir başında o,
     Akşamın bir başında ben,
     Bir gül derip,veremeden,
     Gidiyorum gül bahçelerinden.
 
     Bir uzak sema  günbatımı,
     Tutuşmuş yanıyor Firdevs’in ülkesi,
     Oturmuş şems tahtına,
     Kırılmış kadehler,dökülmüş badeler,
     Sarmış grubu,afeti ateş ve güller.
 
      Hem sarsıyor nice naif ruhları,
      Hem sarıyor sarmalıyor,
      Hem ıslatıyor lebleri.
      Kan kavi,mağribi bulutlar;şal ve gül,
      Dökülüyor meyler,dönüyor rakkaseler,
      Uzak ufkun bir köşesinde,
      Senden,beni çalıyor.
 
      Sen kilit vur yedi kat kapılarına,
      Çek mahleme yedi kat perdelerini,
      Gün doğup sabaha varınca,
       Belki bulursun beni…
 
 
 
      
( Veda başlıklı yazı İ.TÜRKDOĞAN tarafından 22.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.