Her erkeğin hayatında bir dönüm noktasıdır askerlik. Gün gelir okulu bitirir veya sanat meslek sahibi olur. Hadi bakalım vatan vazifesi göreve deriz. Sırtını sıvazlar öpe seve kınalar gururla göndeririz askere.Gözlerinde farklı bir ışıltı vardır giderken. Erkek olmanın vatan borcunu yerine getirmenin onuru parlar. Yüreğinin bir yarısı memleketinde kalır ana bacı ata baba.Ah bir de yar varsa o yürek derinden sızlar ama belli etmez. Genç omuzlarına yüklenen vatani görevin sorumluluğu ile varır asker ocağına. Önceleri disiplin kural talim derken biraz zorlanır fakat vatan sevgisi her zorluğun üstesinden gelecektir.Ya başı göklere eren dumanlı dağların askeri olur ya denizlerin eri. Nöbet tutar vatan sınırlarında elinde tüfeği, gücü yüreği ve başında dalgalanan bayrağı ile bir bütün olur adeta.

 
Arada bir hasret çöker içine memleket kokusu olur sızlar burnunda. Ancak görev önemlidir o çakı gibi askerdir artık. Anacığına mektuplar yazar telefon başında bekler Mehmetçik anası ve yâri. İzin günlerinde uzaktan gelen o sesleri duymak için koşar telefona. Azda olsa özlem giderilir. Düşman pusudadır kötülüğün hesabını yapmakta.Ölüm ortağı olmuştur artık kara bir gölge gibi yaklaşır.




Haince planlar yapar,zalimce vurur kurşunlar sıkar,namertçe oyunlar oynar o tertemiz alnından vurur şehit eder oracıkta. Aylar önce bayrağı boynuna asmış coşkuyla ben askerim diyen o genç beden bayrağa sarılı olarak döner baba evine.Kocaman bir ana yüreği yanar baba bağrı tutuşur.Yar kalbinde sızlar şehit haberi.Düğün dernek misali şenlikle giden evlat tabutla geri gelir.Ya neylesin ki şimdi bu canlar.Acıyla kıvranırken vatan sağ olsun derler.Bir yandan da lanet eder ihanet bıçağını bileyen kansız vicdansızlara.

 

Ağlanır feryat edilir,yüzlerce Mehmetçik şehit mertebesinde Rabbine kavuşurken geride bıraktıkları yanar kahrolur. Nedir bu vahşetin sebebi kimler kazmakta bu ölüm çukurlarını?
Kimin menfaatine uyuyor gencecik bedenlerin hayata başlarken toprak olması?  Bu ülkenin anaları babaları daha ne kadar evlat şehit verecek? Otuz yıldır bitmeyen savaşın cellâtları dökülen kana doymadı mı daha? Güzel yurdumun dağlarında daha ne kadar can alacak hain iblisler? Gönüller yoruldu artık her gün acı haber almaktan. Melekler cennetin kapısında bekliyor şehitleri. Ve onların sevdiklerine acısına ağlıyor melekler.


Hainler ise gülüyor oysa bilmiyorlar ki şehitler ölmez onlar Allah katında ölümsüzdürler.Türk askeri ölümden korkmaz ölümü şerefle kucaklar vatan sevdası için.Vatan azizdir vatan kutsalı namusudur onurudur ilahi bir aşk gibidir her Türk için.Yine askerler uğurlanacak vatan görevine.Anaların yüreğinde korku olacak babalar o korkuyu saklayacak.Ama yinede güle güle oğul diye Allah’a emanet edip selametleyecekler.Gönül ister ki güle güle gidip güle güle dönsünler.Bu cinayetlere kim dur diyecek hangi sağlam yürek bu vahşete son verecek bitsin artık!
Analar ağlamasın melekler ağlamasın…


Her milletin ordusu askeri vardır.Ama hiç bir millet askerini Türk milleti kadar sevmemiştir.Siz ülkemin göz nuru Mehmet'ciklerim varlığınız daim olsun..GülceNaz 
 
Ş.AYDOĞAN ( GÜLCENAZ )   YALOVA / 23.10.2011




 

( Melekler Ağlamasın başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 23.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.