yıkamayın
belki aylardı yıkanmayan cesedimi
günlerce güneşin altında yıkandım ben
o güneş
o güneş için değil miydi ki
bu vahşi ovalara meydan okuyuşum
ve ayaklarında kırmızı patikleriyle
saçları örgülü nevroz çocukları
gelmesin çiçeklerle mezar başıma
bırakın
cenazeme dokunmayın benim
ağlayan rüzgarlar uğurlasın beni
karlar üzerinde uzanan bedenim
kanlı baş ucumda keklikler öter
ninniler söyler
ormanlı gecelerin kuytularında
sıcak göğsüme konan , pepu kuşları
Şu vadiler dolusu karların altından
çıkmak için, baharı bekliyorum.
Baharda, besteler dolusu kardelen
olup geleceğim...
Kadriye YAPICI
