Vebalim ve ben

Bir de dipsiz mumlarýmýz

Ve Ýbriðimden akarken rüyalarýmýn þýrasý

kabul, tuhaf bir prolog...

Kulaksýz bir yüklem

Sanki hiç yüklenmemiþ gibi

Bir cümlemin cefasýný

Bindik bakalým

Tüylü tüylü dalgalý

Kuðudan bir yelkenliye

tabii ki savuran rüzgarýn elleri deðil

ellerindeki nasýrlar elbette

Ýrtifa kaybetmemeye uðraþýrken kalbim

Kalabalýk bahçelerdeki yalnýzlýk otlarý

Çizmeden çizmeden benleri

kemikleþmiþ et benlerimi

can hýraþ

Yürüme kipinde bir arzu gibi

Her adýmýmda

Her adýmda

adýmlarýmýn yeni kaldýrýlmýþ enkazýnda

"git!" demelerin çýðlýðýnda

Bir yaklaþ sözcüðü daha

Eriyip giderken arkamda

Aklaþýr mýyýz yaklaþýrken diye

Bu gezegen

Beni sevmelerden kovmadan

Az evvel zaman içinde

Ahlaksýz bir masal kadar dýþlanmýþ

Ýçimdeki patavatsýz palyaço

Üç efsun çeviriyor elleriyle

Ýki bakarlar da

Çýkar mý bir günah diye

Numaradan hani

Fukara bir jonglörlük

Peki tamam potin diyelim

Kemalettin Tuðcu’nun ruhuna

Az aðlatmadý beni salçalý ekmek yerken ama

Olsun

Ondan öðrendik üvey sözcüðünü

Sonra bir daha da kopamadýk

Üvey hallerimizden

Hah geldim iþte

Göçmen hatýrlamalar sokaðý

No SUS / A

A dan mý baþlayacaðýz yine

G de , R de , Ý’ de ne emeklerim vardý oysa

Yapacak bir þey yok

Yeniden öðreneceðiz emeklemeyi

Sar oradan taze bir kundak usta

Ýyisinden olsun

Ne de olsa

Bir kez daha geldik

Sil baþtan sevmeler sergisine

Oktay Coþar