Uçmaya Öykündü Melek Kanatların Uç Yasemin
değerli arkadaşım Yasemin Göksel'e
avuçlarında kelebekler uçuşurdu
sen tebessümlerini bırakırdın rüzgara
bulutlar kıskanırdı rüzgarı , ağlardı
sen ayın on dördüne bakan yüzünle
cilveli bir göz kırpardın gökyüzüne
susardı
siyah saçlarında baharlar uçuşurdu
yasemin kokardın en çok da
ellerine gelin kınaları yakılırdı
sımsıcak sevgiler sokulurdu koynuna
sen hayata öykünürdün
hayat sana
sesinde ninni dinlercesine uyurdu gece
şarkılar söylerdi yıldızlar seninle
yakamozlar dans ederdi gözlerinde
gamzelerin halvete girerdi yüzünde sessizce
bir veda hazırlardın hep kendince
penceresinden beyaz mendil salladığın
beyaz ellerine ne kadar yakışırdı
kaybolurdu mendilinde gitmeler
özlerdin dolu dolu yaşamayı bilirdim
özlerdin
ağlardın
bakışınla silerdin sitemkar dokunuşları
her belanın arasında sanki sen vardın
en mühim konuları çözerdin usulca
içine ağlardın ama
gözlerin ışık yayardı sonsuzluğa
bir veda bıraktın ardında giderken
yıkılışımı göremediğin gözlerim yıkıldı şimdi
arada yollar olsa da farketmezdi değil mi
uçmaya öykündü melek kanatların
uç yasemin
gözlerime asılan gözyaşlarına sarılıyorum
ha gayret diye gülümseme takınıyorum yüzüme
ölüm bu denli soğuk dokunmamıştı
sesimdeki titremelerime
adem efiloğlu / ahir – i fırtına
Not; Ne kadar sussam o kadar ağlıyorum dualarım seninle , seni en emin'e Rab’ime emanet ediyorum. Allah yar ve yardımcın mekanın cennet olsun canım arkadaşım.
(
Uçmaya Öykündü Melek Kanatların Uç Yasemin başlıklı yazı
AdemEFİLOĞLU tarafından
31.01.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
