Uçsuz bucaksız bir hayatin esiğindeyken

Aşkın terkisinde bulduk kendimizi

Ensemizde kırmızı dudaklı bir kadın nefesi

Nikotinli gecelerin suni teneffusli saatlerinde

Kıskıvrak bir günahın terli avuçlarıydı kalp masajımız

Nefes nefese bir pismanlik anında

Uzanırdık  yalnız ve amonyak kokan bir sabaha

 

Kırmızı bir dekolteye pusu kurmuş bir adam

Kadınsa bir kaç yenilgi bırakmış geçmişe

Kapısını kapatmış bütün surların

Tavizi olmayan unsurların

Topun tüfeğin yıkamayacağı tabuların esaretinde

 

kimi köle olmuş dizleri yara bere aşka boyun eğmekten

kimi efendisi olmuş omuzun da bir yığın beddua;

her akşam yeni bir maske takındığı ışıklı barda...

 

şimdi çıkmışsın karşıma

etimden kopan parçalar gibiydi takvim yaprakları

ağzım dilim kurumuş ter için sabahları

bir erkek çocuğu gibi ağlamaktan

bir ihtiyar gibi ölmekten korktuğum zamanları

geriye bıraktığım

bir anda

seni unutmadım diyorsun kadın!!!!

 

 

ben seni unuttum kadın!!!

ama sen unutma

güneş yanığı gibidir

aşka değen tenler

ve

yılanlar kadar soğuktur

aşksız sevişmeler

üşütme bedenini

 
 
ONUR BOLAT
( Teninden Kopan Yapraklar başlıklı yazı MUĞBER tarafından 15.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.