Tanzimat fermanýndan beri eðitim sistemi üzerinden nemalanma ve hesaplaþma geleneði tüm cüretkarlýklara taþ çýkartýrcasýna sürüp gitmekte. Egemenlerin bu kirli oyunu  yeterince algýlana- madýðýndan, geniþ halk kesimleri istismar edilmiþ ve bu kesimler kendilerinin aleyhine iþletilen yeni yapýlanmalarda kendi geleceðine, karþý taraftan bakar bir konuma getirilmiþlerdir.

       Siyasal iktidarlarýn eðitim sistemimiz üzerindeki vesayetleri tüm çýlgýnlýðý ile devam etmektedir. Öyle ki sistem; evrensel deðerlerin aksine, her yeni dönemde yeni siyasi aktörlerin hesaplaþma arenasýna formatlanmaktadýr. Günübirlik kirliliklerin sistem üzerindeki lekelerini temizlemek yerine, her yeni hükümet; toplumdaki maðduriyet duygusu üzerinden samimi olmayan, iliþkiye yatýrým temelli öç alma duygusuyla bu kirliliði daha da okþamaktadýr.

        Tek partili siyasal yaþamda dini eðitime karþý oluþan engellemeler, demokrat parti döneminin  ihtiyacýn çok ötesinde imam hatip okullarý açmasý  gibi bilimsel olmayan bir  karþý hamlesiyle sonuçlanmýþtýr.  Türk siyasal yaþamýna yapýlan askeri müdahaleler bu türden gel-gitlerin yansýmasý gibidir. Eðitim sistemini kendi çýkarlarýna göre dizayn etme alýþkanlýðý  ihtiyaçtan deðil, bu geleneðin bir sonucudur.. Fiili son askeri darba konumundaki 12 eylül cuntasý ise "kominizmin panzehiri dindir" öngörüsü ve öðretisiyle bir yandan kýþlalarý iþkence tezgahlarýna dönüþtürürken , bir yandan da  Türk-Ýslam sentezini olanca gücüyle kaþýmýþtýr. Cuntanýn denetiminde ve himayesinde olgunlaþtýrýlan bu tez,ulusal ve uluslararasý sermayenin kaygýlarý ile 28 þubatta ayný vahþilikle sonlandýrýldý. Bilimsel düþünen akademisyenlerin üniversitelerle iliþikleri kesilirken buralar militarist söylemli kiþiler üzerinden ikna söylemli  tecrit odalarýna  dönüþtürüldü. Bir insanýn giyinme özgürlüðü bile baþkalarýnýn onayýna baðlanarak en temel kiþilik haklarý bile þartlý hale getirildi.

        Geldiðimiz yeni süreçte geçmiþte yaþanan kiþi hak ve özgürlükleri ihlalleri doðru kavranma-lýdýr. Her farklý dönemde maðuriyet üzerinden iktidara gelenlerin, baþka maðduriyetlerin sosyal kaynaðý olup gittikleri unutulmamalýdýr. Asýl erdem, kendilerine karþý yönelen baskýlarý bertaraf ederken, baþkalarýnýn yaþam haklarýný güvence altýna almak olduðu unutulmamalýdýr. Postalla takunya arasýnda sýkýþmak zorunda býrakýlan insanlarýn varlýðý da gözardý edilmemelidir.

"Bir insan acý duyabiliyorsa canlýdýr;… bir insan baþka bir insanýn acýsýný duyabiliyorsa insandýr…"

         Þimdi böyle bir öfkenin yarattýðý hezeyanla, ne olduðu bilinmeyen hayali bir ütopya üzerinden insanlarýn tekrar kutuplaþtýrýlmasý bu toplumun yararýna deðildir. Eðitim sistemi, üzerinde kiþisel hýrslarýn tatmin edildiði bir arena olamaz ve olmamalýdr da.. Daha dün her fýrsatta  okul öncesi eðitimin önemine vurgu yaparak bizi ev ev gezdirip öðrenci kaydýna zorlayanlarýn, ayný koltukta okul öncesi eðitimin gereksizliðini savunmalarý nasýl açýklanabilir?  Bu yasa tasarýsý saçma sapan bir komisyon toplantýsýnda  bile yüzde altmýþ deðiþikliðe uðramýþtýr. Bakan dahil olmak üzere okula baþlama yaþýný kimse bilmemektedir. 60-72 ay arasýnda hergün gidip gelinmektedir. Bu bir ayrýntý olabilir mi? Okullarýn sisteme uygun fiziki deðiþimleri ile ilgili en ufak bir çalýþma yoktur. Sistemin yaratacaðý branþlara göre öðretmen açýðý ve okul öncesi öðretmenlerinin istihdamýna dönük tek bir söz söylenmemiþtir. Yabancý dilin hangi sýnýfta baþlayacaðý, ingilizce ve bilgisayar derslerinin ne olacaðý, ilk dörtten sonra ucuz çýraklýðýn önüne nasýl geçileceði vb. daha yüzlerce sorunun cevabý hala yoktur. Hangi toplum kesimlerinin görüþleri alýnmýþtýr,hangi kesimlerin duyarlýlýklarýna kafa yorulmuþtur? Ýnanýn bu ve benzeri oluþturalacak hiçbir sorunun cevabý yoktur. Bakana zorunlu din dersleri ile ilgili alevilerin hassasiyeti sorulduðunda "seçmeli yapýlabilir", kürtçe konusundaki sorulara "kanýmca olabilir." türünden cevaplarý bile en temel konularda  ciddi bir hazýrlýðýn olmadýðýný göstermez mi? Milli Eðitim Komisyonda birlerini tekmeleyen milletvekillerinin de öðretmenlerin bilmediklerini bilmeleri olanaklý deðildir. Bir kör dövüþ olanca acýmasýzlýðý ve akademik yoksunluðuyla sürüp gitmekte. Demek ki en temel konularda bile bu sisitem alt yapýsýzdýr.

      Bir ülkenin eðitim sistemi;  üzerinde kumar oynanacak kadar deðersiz bir rulet masasý deðildir. Bugün bir öç alma duygusuyla hazýrlandýðý izlenimi veren bu proje sancýlý bir sürecin baþlangýcý olmadan,duygusal refleksleri öteleyen  akademik ve bütünleyici  bir anlayýþla, yeniden gözden geçirilmelidir.