herif gısmısı da; ekmeğ isder, aş isder,
süprüntü isdemez, bulaşıg isdemez,
kuca(ğı) çocuk isder,
a(ğ)layan, mızıldayan

bele(ği) boklu çocuğu se(v)mez
bi de sen yanında ol!

da(h)a ne isder”
..
“-gözünün içine, a(ğ)zına bak isder
aklına geldikçe ver isder”

ataşın üsdünde ısıcak suyun,
her dayim bulunsun,
ılısın dursun,
ne oluur, ne olmaz
nolup nolca(ğı) belli olmaz,

olu(r)sa gusul abdası alı(r), cıbıl olu(r)sun[1]..

olmazsa çay gorsun

asbap yursun

taha da olmazsa hamır yunurusun[2]
gelin alıcı gelinşe çenize başlanmaz
her şeyin her dayım hap-hazır olacag


herifiyin ayaklarını yu bi gözel
memnin olmazsan gel

gel bana “memnin olmadı” de

bana de ne decesen..

envelallah pişman olma(zsı)n marağetme
utanır ilaf edemezsen de
güler yüzlü ol, hızmat ederkene

en birinci bu bunu deyen..

bunu dut gerisi olu(r) ğeder valla

ekme(ği) yedigden sonura var ya
sakıın bulaşık yıykacan deyye
herifini yalınız go(y)ma
o uyuyunca yıyka[3]..

sahın, çencere bulaşık deyen

söğüp sayıp nize eden

herif duymadım görmedim

emme seğidelek evine varan herif

beklediğine utaşamazsa

depesinin tası atar valla

 

 

 

 

 

seni gelin alıyoru.. düğün ediyo..

hiç kimse bulaşıkçı uçun,

aş bişirsin deye birini aldım deye

düğün-müğün etmez ona ğöre..

helbet onnar da möhüm, ilazım emme

aşa bakılmaz gaşa bakılır

yağınan yarık yenir emme

dirliksiz bal börek yenmez

 

sana düşen ona vakıt ayırmak
sen ona vahdını ayır ki
oncazın da sana daha bi gözel ısınsın,
sarılsın

el-ele diz dize olun ku

gözleriyin taa içine içine baksın
”garımmm….”

“- canımmmm” deyye bagrına bassın
kendini senden alamasın,

anasını aramasın..

 

dedim ya erkeg gısmı çocuk gibidir..

anasının bağrını isder

emme seninki ıscacık, furun gibidir

taha tezesini bulduysa yaslancag

başgalarının da anasını neye isder

 

anasınınkı teze ekmek olsa

senin ki tandır ekmeği ğibi

anasınınkı furundan çıkmış çörek gibiyse

seninki hakgaşlı çörek gibi temteze

dığan çöre(ği), yağlı dolazlı gatmer

baharın teze ca(ğ)lası gibi

kütür kütür..

desin ki getir yeyen

anası hoşaflık guru erik, sen can erik gibi

a(ğ)zının suyunu akıdalak

değilise içine tüküre(yi)n

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sen elinden geleni esirgeme
takdir etmezse de
varsın etmesin canını sıkma
erkek kısmı deyemez
“bek eyi olmuş” deye,

sarılamaz, gucuklayamaz[4]
anamaz adını, yedi gat ellerin deği(l)
anasının-bobasının yanında bile
belli edemez havaslığını,
dutgunnuğunu[5]
canının isdediğini
emme kim se(v)mez;

erinin gönlünü hoş dutan garıyı
tepesinin üsdünde gezdiri(r) valla


herifine sahap çık, “gak dedi mi su,

guk dedimi aş” o evinizin direği
bundan keyri, ga(y)ri
bogazından geşmez el ekme(ği)

onun daa.. senin dee
bobayın ekme(ği) de olsa bu böyle
sen bu evden çıkıyon ga(yri)li
senin evin goca(yın)evi

nalet haklası dedikleri bu işde

atsan atılmaz, satsan satılmaz..”



[1] cıbıl olmak : çıplanmak, soyunmak, cıbıldak kalmak

ise de kasdedilen banyo yapmak, yıkanmaktır

[2] yunurmak : yoğurmak, hamur yoğurmak

hamır yunurmak

[3] yıykamak : yaykamak, yıkamak, çalkalamak, yumak, yümek

[4] gucuklamak / kucuklamak : severek bağrına basmak, sarılmak, kucaklamak

[5] dutkun / tutkun: sevdalı, aşık, kafaya takmış

( Köy Gerçeği13- Çağla başlıklı yazı İ.ÇELİKLİ tarafından 20.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.