Gözlerimi dağlar baharlar benim Avuçlarıma bulanan ay ışığında Kaybetmişim en mavisinden umutlarımı
Tufan sonrası yüreğim sırılsıklam En büyük yaşanmışlık sanmışım melal duyguları Tanımamış, tanıyamamışım hayatı
Yıldızlar ekmişim güneş toplarım diye Sadece batan güneşler düşmüş hasat zamanı Hep eylül zamanı mı ölünür sanırsın Ekim zamanı düşen yaprakları kasım rüzgarları savurur ve... şubat karları mı örter üstünü Yanılıyorsun........
Ben hep nisan yağmurlarında ıslanıp Temmuz sıcaklarında yanarak yok olmuşum Üstüme devrilirken ömrüm Ağustos cehennemlerin de kavrulmuşum
Bahara bakan gözlerinde renkli bir ahenk Göğsünde sönmüş yıldızı inkarda dudağın Küf kokan şehrin sokağında darmadağın bir aşk Geçmişin tuvalinde bir karaltı resim Maviden siyaha umudun bitimindeyim
Hayalle gerçek arası bir hikaye Kahramanları birer göçebe
Her liman bir umut her umut bir yalan unutulmaya yüz tutmuş bir şarkı
Kim bilir belki bahar, bu kışın ardı Ama bilirim ki unutulmayan bir gerçek var dı.
Hep yanlızlığa tutsak Nereye dokunsam yasak Göz pınarlarımda şakıyan kuşlara inat Ne kadar acı olsada ölmek
( Üstüme Devrilen Ömrüm başlıklı yazı umut yolcusu tarafından 18.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
