Bu gün seni çok özledim.Neden bilmiyorum anlatmasý imkansýz bir düðüm boðazýma týkandý konuþmak istiyorum sesim çýkmýyor, susuyorum beni boðuyor.

Beklenmedik bir an da çýkýversen karþýma hiç ummadýðým bir an da mesela.Mutluluðun kanatlarýnda uçardým be sevgili.Cennet ne imiþ dünyada görürdüm .Nasýl sarýlýrdým boynuna, nasýl öperdim asýrlýk susuzlukla.Sanki gelecekmiþsin gibi beklemek ama gelmeyeceðini bilmek kahreden bir girdap. beni içine çekmekte.  

Nedensizliðe kurban verdiðimiz sevdam.Her an, her dakika aðlýyorum sen bilmiyorsun.Aklýma geldikçe sözlerin, itirazlarýn kendimden biraz daha nefret eder oluyorum.Daha çok kýzýyor, daha çok kinleniyorum.

Öyle bir boþluktayým ki.Ne elimi koyacak yer buluyorum, ne de aklýmý.Gözümü kapatýyorum sen, açýyorum sen, her yerde, her þeyde sen.Hýçkýrarak aðlamak ne demek bilir misin sen ? uyumak için yataða girip de uyuyamadan tekrar kalkmak, Günlerce uykusuz kalmak, yemek yemeyi bile unutmak.Görenlerin hastamýsýn diye sorduðu sorulara muhatap olmak.Ve hiç birine saðlýklý olduðunu inandýramamak .Gözleri içine çökmüþ, her ayaða kalktýðýnda baþý dönüp bir yere tutunma ihtiyacý hissedip bir anlýk duraklamadan sonra yürüyebilen bir aciz oldum çýktým sayende.

Yine uyumadýðým bir gecenin gözlerime hayali sürmelediði bir anda yazýyorum bu yazýyýda.Ben seni çok özledim.

 Dayanamýyorum artýk ya delireceðim ya da ölecek.Öyle çok alýþmýþým ki sana .Her þey seninle birlikteyken güzelmiþ meðerse.Bütün insanlar sen varsýn diye iyiymiþ, sen varsýn diye saygýya, sevgiye deðermiþ.Herkesten nefret ediyorum.Kimseye tahammülüm yok.Acýmý bile yaþayacak kadar saygý göstermiyorlar .Sen varsýn diye konuþtuklarýnýn, anlattýklarýnýn anlamý varmýþ meðerse.

Seslenmeni isterdim þu an.Özledim seni demeni, sýcacýk gülümsemenle öpmeni, beni bana getirmeni isterdim en çok.Kaybettim sevgilim kaybettim ben kendimi !Kaybettim ben seni.Bir tek sen bulabilirsin beni.En çok saklandýðým yer kalbindi biliyorsun.

Þiirim sustu aðrýlý yangýnlarýma yetmiyor hiçbir kelime.Anlatamýyor közümü, külümü ,dumansýz tütüþümü ; ,aþklaþmýþ dilim dönmez oldu acý zindanýna kapattýðýn o andan beri.

Ey yalnýzlýðýmýn ülkesi.Ýhtilal eder gerçeðim, ayaklanýr tüm þüphelerim, kalbim sýzlar  çöreklenmiþ acýmla.Tek isteðim, tek sarýlmak istediðim , tek özlemim, en büyük yeminim, kalbim anlýyor musun kalbim.Ben seni çok özledim.    

Gel caným vereyim, gel gök mavilerin enginlerinde yüzelim bakir sevginin yüceliðinde,  gel aþk neymiþ, sevgi neymiþ bilmeyenlere öðretelim gel ki ölümü öldürelim sevgilim.Ebedi mutluluða erelim.

Deðmedi gözlerim, dudaklarým senden baþkasýna, sarmadý kollarým bedeninden baþka, yorgunum ve de tutkulu gücüm kalmadý artýk

Suyum,

ekmeðim,

tuzum ,

canýma can kataným.

Gelmeyeceksen yani hiç gelmeyeceksen