/sensiz yarım kalmışım, hep eksilmişim güzel gözlem

ne yapalım kader, payıma düşen; mistik özlem/


Her zaman bindiğim tramvaya biniyorum

Kaybolmak istercesine

Hep gördüğüm insanlar

Kördüğüm aşklar

Tanıdık yüzler

Bir sen eksiksin

Aynı durakta iniyorum her gece

Birazdan evin balkonunda

Beni karşılayan gözlerine gülerek

Üçer beşer çıkıyorum merdivenleri

Anahtarı çevirince kayıyor dünya

Küsüyor arş

Sağ omzuma düşen mahzun baş

Ve sensiz karanlık hülya…

 

Sonra titriyor elim, ayaklarım karıncalanıyor

Yığılıyorum vestiyerin dibine

Tek kalan senden otuzaltı numara terlik

Her zamanki yerinde,

Cebimden çekip bir dal sigara

Acımın ilacını alıyorum

Çok oldu bu kez

Dönmedin

Gelseydin ardı cennete açılırdı bu kapının

 

Ne oldu söylesene

Ağlamaklı gözlerle

Yarı mutlu yarı hüzünle;

“bensiz yaşayamayacağın günler” ne oldu

Hadi ben bilmedim

İnanmak istedim, acizdim

Sevmiştim

Tepeden tırnağa adamdım

Ya sen;

Hangi inatla uğruna bir ömrü verensiz kaldın

Tepeden tırnağa kadındın!

Bir sabah çıktın,

Şimdi girdiğim kapıdan…

 

17.07.2012 - Bursa

 

 

( Kader -mistik Özlem- 2 başlıklı yazı Mehmet Avcı tarafından 17.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.