Her aðýzda dolaþan kalýplaþmýþ kelimelerimiz vardýr hani keþke gibi, ahh gibi, vahh gibi, nerde gibi… Birde ‘ olsun ‘ var dilimizde dua gibi, bazen inat gibi, teselli gibi ya da þükür gibi...

           Çok ufakken ateþlenmiþim bir gece yarýsý. Babam kapý kapý taksi ararken , para ararken yok zamanýnda  ve bulamazken hiç kimseden ‘ OLSUN ‘ demiþ annem !  Hayýrlý komþularýmýz yok belki ya da zengin komþularýmýz ama düþünceli ve tutumlu bir eþin var. Ve ne güzel yapmýþ minicik patiðime, kocaman paralar sýðdýrarak. Bugünü dört dörtlük deðilken, diþinden, týrnaðýndan, ekmek paralarýndan arttýrýp yarýna birikim yaparken.

           Hepimiz çocuk olduk. Kimimiz en özel mamalarla büyüdük, çeþit çeþit giydirdi annelerimiz, oyuncak arabalar, bebekler süsledi rengarenk odalarýmýzý… Kimimiz de ‘ OLSUN ‘ dedik arkadaþlarýmýzýn oyuncaklarýyla oynarken, komþunun eskileriyle ýsýnýrken ve yalnýzca ana sýcaklýðýyla ve sütüyle büyürken. Nice kimsesizleri, evsizleri, barksýzlarý, muhtaçlarý gördük çünkü. Ve paylaþmayý öðrendik; odamýzý kardeþimizle, eþyalarýmýzý baþkalarýyla ve sýðýnmayý öðrendik dualarýmýzla Rabbimize !

           Canýmýzdan çok sevdik sonra birilerini. Aþýk olduk, onlarsýz nefes almak bile zordu. Heyecaný da yaþadýk varlýklarýnda, kaybetme korkusunu da ve yokluklarýnda acýyýp, kanamayý da. Kimi zaman ‘ OLSUN ‘ deyip sardýk yaralarýmýzý geri dönecek ümidiyle beklerken, kimi zaman da vazgeçtiðimiz anda gelenlere kucak açtýk yeniden ‘ OLSUN ‘ deyip affedip, bir þans daha verirken !

            Bazý zamanlar oldu en güzel fýrsatlarý geri çevirdik ve en güzel dostluklarý, aþklarý… Tanýmak, sevmek, yaþamak istemedik usanmýþlýðýmýzdan. ‘ OLSUN ‘ dedik yine pes ettik kurunun yanýnda yaþlarý yakarken !

            Ve geç kaldýk kimilerimiz evliliðe, bir meslek edinmeye ya da malk mülk sahibi olmaya… Yine ‘ OLSUN ‘ dedik teselli ettik kendimizi, bazen de birbirimizi.Ve sýfýrdan baþladýk yaþamaya, gençleþtik adeta. 20 yaþýnda eðitime, 30’lu yaþlarda ise iþ hayatý ve evliliðe attýk adýmlarýmýzý daha saðlam bir þekilde.