Kaybettiğiniz varlığa değil, onun size kaybettirdiklerine bir dilektir sabır.
Bazen kaybettikleriniz, aslında hayatınızda hiç olmaması gerekenlerdir. Sizi için için bitirmişlerdir fakat farkına varamamışsınızdır.
Oysa varlıkları lüzumsuz bir ağırlıktır üzerinizde. Yokluklarının acısını
yaşarken bunu hissedemezsiniz. Acınızı yaşayıp da:
-Onu kaybettim kabullenmeliyim artık, dediğiniz an idrak edersiniz.
Nasıl da hafiflediğinizi görünce daha çok sızlar içiniz. Onun varlığının değil
de, tam tersine size kaybettirdiklerinin çok değerli olduğunu anlarsınız... İşte
asıl o zaman çekersiniz acının en büyüğünü.
Verdiğiniz değer kadar, bu değeri kime verdiğiniz de önemlidir… Kıymet bilen, verdiğimiz değeri hak eden ve
hak ettiğimiz değeri de verenlerle karşılaştırsın Rabbim cümlemizi.
Ayşe Duran