Elest Bezminde söz verdi, Azrail kapıyı çaldı

Kendi sözünden öz verdi, Azrail kapıyı çaldı.

 

Bu gün değil yarın dendi, ne varsa hep ertelendi

Yazlar baharlar tükendi, Azrail kapıyı çaldı.

 

Gün geldi yaralar aldı, işi oluruna saldı

Gülmek hep yarına kaldı, Azrail kapıyı çaldı.

 

Söylenecek sözler vardı, yaşadığı günler kârdı

Dünya bir tek ona dardı, Azrail kapıyı çaldı.

 

İnsanoğlu sağır- kördü, ekmeğe küfrü de gördü

Kader ağlarını ördü, Azrail kapıyı çaldı.

 

Ömür koca bir yalandı, ölüm gelmeyecek sandı

Oysa nasıl da aldandı, Azrail kapıyı çaldı.

 

Dünyalıktı bütün derdi, ahireti hep boş verdi

Yalan; sığındığı şerdi, Azrail kapıyı çaldı.

 

Dünya üç gün zaman dardı, yapacak çok işi vardı

El açıp Hakk’a yalvardı, Azrail kapıyı çaldı.

 

Cihan görkemli bir handı, görmediklerine yandı

Artık günahkâr bir candı, Azrail kapıyı çaldı.

 

“Ayşe Kız” şahit bu işe, taşımaz hiç bir endişe

Yaşıyoruz kalka-düşe, Azrail kapıyı çaldı.

                                                  

                                                                                                 Ayşe Duran

                                      2012 Ekim 

                                                                            

( Ahva/l başlıklı yazı Ayşe Duran tarafından 17.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.