Dostlarým!

Her þairin/yazarýn deðerlendirmesini en güzel ve uygun biçimde okurlarý, ulusu ve insanlýk zamanla yapar. Yapmaya çalýþtýðýmýz iþin kutsallýðýna yürekten inanarak kusursuzluðu yakalamayý amaç edinmeli ve yazdýklarýmýzý herkesten önce içimize sindirerek sevmeliyiz.

Þunu üzülerek belirtmek isterim ki dildeki yozlaþmayý gördükçe kaleme ve klavyeye dokunmak bile eskisi kadar içimden pek gelmemektedir.

Öyle iddialý deðilim ancak eski bir dil eðitimcisi olarak dilin özgün kuram ve yazým kurallarýna titizlikle uymaya özen göstermekteyim.

Kimsenin bilerek ve inatla yanlýþ yapacaðýna inanmak bile istemem. Asýl olan kiþinin araþtýrýp öðrenmesi ve doðrularý özümseyerek yanlýþlardan arýnmaya çalýþmasý deðil midir?

Genç kuþaklara ve yazmaya yeni baþlayanlara iyi, güzel ve doðru örnekler verelim ki onlarýn yürekleri ýsýnsýn ve beyinleri ýþýsýn.

Ne çok kýsa ne de destansý uzunlukta, sýk sýk ve hep belirli konularý iþleyerek çalakalem yazmak gerçek anlamda bir beceriklilik olmasa gerek!

‘Ben de varým!’ demek herkesin doðal hakkýdýr ama varlýðýyla yokluðunu eþitletircesine bir þeyler karalamak kimseyi yüceltmez. Kendi zamanýný ve enerjisini hoyratça harcayanlardan baþkalarýnýn emeðine, alýn terine ve göz nuruna saygý beklememiz boþunadýr.

Ýçten, uygun dille ve incitmekten kaçýnarak yapýlan uyarý, anýmsatma ve yapýcý eleþtirileri önemsemeyip ayný yanlýþlarý yinelemeyi sürdürenlere saygý duyabilmek olasý deðildir.

Þakþakçý ve istemeyerek çið tavuk yiyenlerden olmadýðýmý hoþgörü ve yüksek anlayýþýnýza sýðýnarak burada vurgulamak isterim.

Nice yazýnsal, incelikli ve hoþa giden çalýþmalarda ve paylaþýmlarda buluþabilmek umuduyla yeni yýlda daha az sýklýkla ve daha az sayýda þiir ve düzyazý yazmak niyetindeyim.

Yazýmý deðersiz bir doðaçlama beytimle sonlandýrmak isterim, izninizle:

Vardýr mutlak özümüzde iyi niyet hem de derman;

Yoktur bize bizden gayrý en büyük dost hem de düþman!

Esen, sevgiyle ve hoþça kalýnýz.

01.01.2013