Bir mektuptu gelen
Girdi kapı arasından, üstü başı tozlanmış
Usulca iskemleme oturtup yakasını araladım
Duygu eskisiydi nefes nefese
Tavanarasından eşiğime süzülmüş
Yinelenesi yaşam beklentilerinde çırpınıyordu

Sesi zor duyulan harflere göz gezdirdim
Okudum okudum

Kişiliğimde çırpınıyor
Eskimiş günlerimdeki bahar resminin esintisini arıyor
Bulanıkgözzlerimi dahada bulandırıyordum

Yol çizgileri; geçip gitmiş bir bir
Üç beş tanesini sayabilip,
Bitirmiştik ay çiçeği kalpağını

Boy vermiş selvi gölgelerinin mehtabında
Gözleri ellerimdeydi, avucunda terledi bakışlarım
Gün; günlüğümün son ikindilerinde,
Son sahifesindeydi...

Bitmiş satırların
Soluksuz hıçkırıklarına cenap oldu duvarlar
İmzasını buruşturup atmış, mürekkebi henüz tükenmiş kalemiyle
Sustu sessiz mektup
Sustu
Islak gözlerime çekti parmağını

Hiç başlamasın denebilecek yeni bir günün;
Kapı tokmağında yok oldu çığlığı

Ağlamayı kesti ölüm arzuları;
Damaklara bıraktığı kekremsi tadında
Hala kokusunu duyduğum rüyalara;
Dalıp gittim

Uzaktaki onsuz günlere

Postalanmış kirli mektuplar gibi
Sessiz sedasız.....


( Sessiz Mektup başlıklı yazı yoksul tarafından 21.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.