Koşu parkı bedende kendisiyle yarışan

Düşman denen aynada aslı ile barışan

Bir küçücük derede dönmez suya karışan

Gönülden gönüllere akıp giden tek damla.

 

Korkular tufanıyla sararıp solan beniz

Rengi ayırt etmeden herkesle aynı teniz

Kirli paslı demeden kucaklar bizi deniz

Tepelerden sellere akıp giden tek damla.

 

Kısa karanlık yolda hayat onunla başlar

Hasret kaynar kazanı yumurta gibi haşlar

Ulaşma arzusuyla dökülür gözden yaşlar

Yüzümüzden dillere akıp giden tek damla.

 

Ayakla kat edilen bir mesafe pergeli

Hangi yöne çevrilsem batar nefis çengeli

Musallanın yiğidi aşmak ister engeli

Gazellerden yellere akıp giden tek damla.

 

Zamana kafa tutup aşk misali ararım

Mağma ve toprak geçip asumana kararım

Bilmediğim yitikten ömür oldu zararım

Vahalardan çöllere akıp giden tek damla.

 

Boşluktaki güneşin ekseninde yer küre

Zahmet ve meşakkatler varmak içindir bire

Canda mum yanışıdır verilen bunca süre

Bülbüllerden güllere akıp giden tek damla.

 

Ahmet Çelik

25.01.2013 / Ceyhan


( Damla başlıklı yazı AhmetÇELİK tarafından 9.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.