Fırtına dinse bile kırıldı bütün dallar
Dost demiştim ben sana ısrar etme bu yolda
Dil kılıçtan keskindir,gönül giymiyor allar
Açtığın bu yaralar kapanmak bilmez solda
Haksızken haklı çıktın ateş saçtın başımdan
Uyma eller sözüne dost edindim ben seni
Bir atımlık mermiyle çekip vurdun kaşımdan
Ak güvercin gönderdim anlamadın sen beni
Artık karalar benim akların senin olsun
Çok kırdın şu kalbimi bu da böyle biline
Sol yanında büyüyen kızıl goncalar solsun
Gitme nefsin peşine kalbin pası siline
Dünya kime kaldı ki arkana bir baksana
Karşıma geçmişsin de hesaba çekiyorsun
Kırdığın yürekleri az kafana taksana
Ahiret tarlasına günahlar ekiyorsun
