Baharım diyordun gelmedi bahar

Çürüyen bir tohum kalsam üzülme

Bakarsın gönlüne bir hüzün doğar

Dalından düşmeden solsam üzülme

Her neden kendinde gizli bir kapı

Aşk dediğin mabet en sağlam yapı

Tertemiz bir çocuk en temiz sabi

Ben aşkı bir bebek bilsem üzülme

Ölüme azmeder kahır bakışın

Son arzusunu sor vurduğun kuşun

Neden mecnun oldum bunu bir düşün

Sensiz de hayale dalsam üzülme

Zaten zehir içim lav gibi akma

Ucuz heveslere paye bırakma

Arada kızarım sen bana bakma

Şu aklı yolunda kulsam üzülme

İnfial gözlerin tavrımı tartar

Her günün sonunda özlemim artar

Geceler sessizce üstümü örter

Yokluğu koynuma alsam üzülme

Neslim tükenmekte ben gibi azdır

Ruhuma rastlarsan mezarım kazdır

Söyledim derdimi sana niyazdır

Sensiz bir köşede ölsem üzülme

Âdem Efiloğlu

Not;

Şu aklım firari yoluna düşer

İçimde izmihlal eşer de eşer

Neden abdal olmak payıma düşer

Ben zaten yolunda öldüm süveyda