Küçük bir es koymalıyım belki de bugünlerde,

Sessiz ve bir o kadar sıradan olmalı dileklerim.

Hani dertler diz boyu

Ve usul usul uzaklaşmalıyım

Uzaklaşabildiğim kadar.

Bir o kadar naif ve kırılgan

Asla da zor olmamalı diğer yandan.

Sığınmak adına ve yol yakınken

Düşlerle çepeçevre sarılmışken.

Bir nebze de olsa yetebilmeliyim kendime

Tek bir beklenti dahi taşımazken.

Gün dönümü, güz dönümü

Pırıl pırıl gökyüzü

Ne bir bulut ne de yağmur

Ve ıslanmaktayken kendi gözyaşımda.

Susmalıyım hep de susmadım mı

Ne gelir elden…

Evet, uçsuz bucaksız bir yol

Ve bir o kadar kırılgan;

Çekip gitmeliyim

Mümkün olduğu kadar uzaklara

Yol yakınken…