Tarihler tekerrür edip dolaşır

İbret alınmasa ne yapsın zaman

Masumun göz yaşı arşa ulaşır;

Merhamet adalet öldüğü zaman

İlahalık taslayıp gücüne kanar

Yaptığı yanına kär kaldı sanar

Tek bir kıvılcimle saraylar yanar;

Mazlumun çilesi dolduğu zaman

Pür-meläl inleyen gülsüz bülbüller

Läl kesilmiş susmuş ağlayan güller

Zulme kılıç olur bağlanmış diller;

Kervan istikamet bulduğu zaman

Ateşler çakmağı çakanı yakar

Belamların çatal dilleri sarkar

Zulme yorgan olmuş karanlık kalkar; 

Taşlar gediğine konduğu zaman

Rahmet yağmurları indikçe iner

Yaralı canların sancısı diner

Yaptiği zulümler zalime biner;

Fravunu deniz boğduğu zaman

Sabır taşı çatlar atom misali

Yer gök adaletle yaşar visalı

Bayram eder garip mazlum  ahali;

Nemrutun ateşi söndüğü zaman

Yer yüzü adeta cennete döner

Adalet güneşi doğduğu zama