dinle; ölmüş çiçekler bırakıyorum avucuna kor olup düşerken yokluğunun içine nefesini soluğundan alacak vaveyla çalarken sessizliğim denizin dalgalarına sarılacak sensizliğim köpüklerinde ıslanacak aldanmışlığı sevgimin
şimdi; kalemime doldurdum tüm mermileri hedefte senin cinayete münhasır resmin her sıktığım: nefretim! hep beynimde urlanan iyileşmeyen bu yara tek ismin kaldı , bir de düş kırığı türkülü sevdam ve onun ele avuca sığmayan anıları sürgüne yolladığım senden kalan…
işte ; gecenin zifirinde bir ışık belirdi avludan işe yaramaz bir hayal geçti az önce gözlerinden akıyordu asit yağmuru karasındaydı damlalar benliğim bu kargaşanın ortasında ağlamaklıydı benim yüreğimdi bu kadar hafife alınan ezilirdin sevgimin ağırlığından bir duysan harabe hayallerim kaldı bana senden kalan…
oysa ; yorgun kelimelerin bağrına sardım seni taşıdım sırtımda kırılsa da ayaklar sarstın tüm benliğimi ağulu gözlerinle boğulduğum cümlelerimde düğümlendin kaldın, alamadığım nefeste donmuştu son hatıran bu noksan sevdanın ortasında bir garip ben kaldı senden kalan...
adem efiloğlu
Sitedeki
Yazarın
( Senden Kalan başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 1.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )