Düş mahkûmu gerçekler ve veryansın eden acılar.

İzotopu ruhun, aşkla kemale eren huzurun indinde saklı

Metanet ve asalet ve dirayet

Kapkaç duygular ne ki ne?

İklimlerden kış zuhur eder ki asası mevsimin

Yalnızlığın şaşkın mizacında saklı keramet.

Bir hüzün furyasıdır ki sözcüklerin de b/ağlanmışken

Basireti…

Bir külfet ki yaşamak:

İdrakin izinde

Aşkla hamt etmek şükür etmek

Ve sabır dilemek

Devasa bir ölçüt madem yürek

Sevecen ve sağaltıcı renkler gerek

İhbarı Yüce Rabbe

İltifatı bilinmeze

Dönük yüzünde ömrün

Yanan kavrulan benliklerin kördüğümü

İcazet etmek ansızın

Hicabın eşiğinde

Körüklenmiş duyguların meali

Ön sözü yaşamın

Erdemdir insana en yakışan unvan

Şahlanan gün

Şevki kırılan insan

Şans eseri yaşayan da değil

Kâmili sözcüklerin

Yaralı yüreklerin

Devindiği bir iklim saklı ve de

Zemheride açan kardelen gibi nicesi

Neşesi kaçmış ruhların b/ağlanmış basireti

Kükreyen yerküre ve gök kubbe

Asılı kaldığı kadar insanlığın zarafeti

Mikado çöpleri gibi dağıldık ve dağıttık

Renklerden beyazı sevdik lakin karayla avunduk

Ve savunduk da güzellikleri

Kefil olduğumuz kadar tutulan nutka

Savrulduk yerden göğe

Nihayetinde yerin dibine göç edene

Bakıp da bunca hüzne

Ağladık ölümüne

Sevdik ölümüne

Ve sayacı kırık mutluluğun

Nutuk atan bir dürtü ise ölüm

Mizacına yenik düştük dünün

Ne fevri ne sıradan

Ne de bir feveran duyduk sağdan soldan

Fiile döktüğümüz kadar sabrı ve şükrü ve yardımlaşmayı

Asılı kaldığımız iklimin ipinde

Aslında ipin ucu çoktan kaçmıştı

Ve irkildik ansızın

Gecede saklı ölümcül taarruz

Bir yıkım değildi sadece

Bir bitim

Belki de yeni bir başlangıç arz edecek Tanrı

Talep bulacaktır da niyazımızda saklı

Tutulası umudun ve inancın vardiyasına

Sadık ve tanık

Ve işte Rabbe ulaşmanın duası saklı yürekte

Ar bildik arz ettik

Arşı alaya çıkan yürek birlikteliğine biat

Elbet Rabbin izniyle çıkacağız da feraha