Ama bil ki bende insanım etten, kemikten, kandan, sudan
İnsanlığımız değil midir bizi ayakta tutan?..
Adım Âdem!...
Yetimliğimi satırlara işlediğim vakitler
Sustuğum gecelerdir benim; derindir
Kaldırımlarda izi silinen
Sis dağlarının arkasındaki gölge
Aynalarda yansıyan bu hayalet bedenimdir
Merhemdir yaralarıma nakşettiğim umut
Yine de tarihin sahnesinden çıkan kaderimdir…
Adım Âdem!...
Uzak şehirlerin kaldırımlarına sinmiştir ayak izlerim
Kokum sırnaşmıştır bütün köşelere
Hesabını peşin verenlerdenim
Sere serpe dağılan toz
Kıyı köşe saklanmamış giz
Yüksek duvarlarını şeffaf örenlerdenim
Bir çift sevgi dolu yürekten kuruludur haremim…
Adım Âdem!...
Yağmurun yağışındaki nemde
Bir kundağa sarılı çocukça hayallerim
Rotası kaymış pusulanın ucundadır sözlerim
Mezara kadar sırtımda dost yükünü çekenim
Sessiz çığlığımı ciğerimde hapsederim
Vefa benim
Dost benim
Yar benim
Aşk benim…
Damla damla yeryüzüne dökülen benim …
Duy beni!
Şimdi güneşi boğuyorlar
Yetişemiyorum…
Adem Efiloğlu
Sitedeki
Yazarın
( Adım Adem başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 25.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )