“Yeminli seyir defteriydi

Aldırma diye seslendim gözlerine

Duymadın ”

Adını ihtilal koydum

Ansızın bırakıp gitmelerinin

Dudaklarını ezberlerken mısralarım

Hangi alfabenin terennümüdür bilmeden

Hafızama çivilediğim kıyı kenar özlemlerin

Kafiyesiz mısralarla örülü şiirlerin

Kalebendi olurken duyumsamalarım

Biliyorum içinde kendimi de yakıyorum

Yirmi beş milyon arşın figanın uzaklığındasın

Anlamını yitiriyor sensiz hayat

Yoksun bile diyemiyorum

Aklımı kemiren duygular

Jilet kesiği acılarında

Hep acabalara yükleniyor anlamlar

Yokluğun içinde varlığının kavgası

İçimi görsen

Ruhuna kelepçeli

Üzerine izdüşümü düşüyor gözlerinin

Adresi yanlış verilen muhasebelerde

Yokluğuna tekerrür eden

İnsan yaşadıkça

Ruhunun çivisini çakmalı dünyaya

Sadece  sevdim diyebiliyorum

Ama

Ruhum paramparça

Âdem EFİLOĞLU