Güzel insandı, kaybettik…

Hiç yalnız kalmam sanıyordum

Ama yalnızım işte gecenin ıssızlığında

Sisli havada

Taşlı bir yol ışıldıyordu önümüzde

Alışmıştık mutlu mesut

Yaşamı ve doğayı severek

Yürüyorduk her fırsatta

Çok su içerek ve yağsız yiyerek

O yolda el ele birlikte

Gökyüzündeki şölen muhteşem

Toprak mavi bir ışık bulmuş dinleniyor

Benimse beklediğim hiçbir şey kalmadı yaşamdan

Unutmak ve uyumak istiyorum

Ama benim uyumak istediğim

O soğuk uykusu değil ölümün

Hala usul usul inip kalkarken göğsüm

Yaşam, içimde uykuya dalsın istiyorum

Gündüzler geceler tatlı ezgileriyle

Türküsünü söylesin aşkımızın

Yeşil dallarıyla ulu bir meşe

Eğilsin hışırdasın üstümüzde

Çevre suskun

Kulak vermiş tanrıya

Yıldızlar aralarında konuşuyor

Hazır olun

Saygıyla selamlıyalım

İnsanların ve dostlarının

Çok sevdiği bir kul

Bu gece katılıyor aramıza…

Barbaros İrdelmen

04 08 2023, İstanbul