Doğdum;

“Sancılı bir edebiyatın son neferiyim

Aşka seferiyim…”

 

Eğildim!

Meczup gölgelerinizde

Yüküm ağırdı acılardan

Kuru bir güle söz bahçesi

Bülbüle aşkı öpmeyi öğrettim

Literatüründe sevgi olmayanlar

Kinle beslenen damarlar kurur

Zerki diyar olur bacalar

Katran karasından/

Üveyik yarasından/

 

Baharlarım çiçekli;

Başka bir şekil bu

Gaz dolsa ciğerlerim

Ve bir hürriyeti boğsa

Elleri omçalı yalnızlık

Sözler katledilse/yürek asılsa

Kediler ölse son açlıkta

Köpekler semirse yüzü

 

Öpüşür kuşlar!

Kimseyi duymadan

Aldırmadan nazlara

Yapraktan bir örtü çeker

Çınar yüzlü kadınlar

Elleri tutuşmuş/

Gözleri muhkem/

 

İşte;

Doğmak böyle bir şey

Kırılan insan gölgeleri altında

Akşam bakliyatına tencere havası

Senfonik ilkeler korosu

Dayanmak nedir/

Ölmek kaç ekmek eder/

 

Gömmektir esas;

Kara libaslı gücü

Bir saksı sevgi kürü

Direnç otlarında zerk

Eriterek…

 

Şimdi!

Dört yıldız yanacak yüreğimde

Onlara gidiyorum/
Onlarla ışımaya/

Doğum günüme

Mumda istemez

 

Közler ışıtır beni çiçek yüzlü

Özgürlük nakışlı sözler…

 

 

( Kuşlar Öpüşürken Sancılanır Kırım Dallarda başlıklı yazı prens tarafından 19.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.