Karaoğlan 


Sen de gidiyorsun Karaoğlan,
Bu köhne dünyaya veda ederek!
Gidiyorsun amma başın dimdik, gülerek.
Belki istediklerini yapamadın,
Belki de yaptırmak istemediler...
Amma yine de inadına direndin...
Kara toprakla kucaklaşırken bile,
Ardından gelen bu insan seli,
Sanırım çok şeyleri getiriyor dile!

İlk kez Kars'lı bir nine;
Sana 'Karaoğlan' demiş.
İyi de etmiş.
Ak güvercininle,
Mavi gömleğinle,
Hele de siyah kasketinle,
Yakışıyor bu lakap sana Karaoğlan! ...

Gün geldi şair oldun,
Duygular sel oldu aktı.
Gün geldi gazeteci oldun,
Yazılar pir-i paktı.
Gün geldi vatandaş oldun,
Arkanda kalabalıklar yoktu.
Gün geldi politikacı oldun,
Görenler 'Karaoğlan' selamı çaktı.

Peki ya şimdi...
Şimdi ise ümitler bitti,
Yollar tükendi.
Azrail bir kez daha galip gelip,
Seni de yendi.
Artık seni tek bekleyen,
Kollarını açmış sevgiyle kucaklayan,
Kara topraktı, Karaoğlan Kara toprak! ...
11.12.2006

Abbas Yurt


Bu şiirin hikayesi:

Türk Cumhuriyeti Siyasi tarihinde çok önemli yeri olan ve derin izler bırakan Sayın Bülent ECEVİT'e hayata veda etmesi nedeniyle ithafımdır.

( Karaoğlan başlıklı yazı Abbas Yurt tarafından 6.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.