Baharım diyordun gelmedi bahar

Çürüyen bir tohum kalsam üzülme

Bakarsın gönlüne bir hüzün doğar

Dalından düşmeden solsam üzülme

 

Her neden kendinde gizli bir kapı

Aşk dediğin mabet en sağlam yapı

Tertemiz bir çocuk en temiz sabi

Ben aşkı bir bebek bilsem üzülme

 

Ölüme azmeder kahır bakışın

Son arzusunu sor vurduğun kuşun

Neden mecnun oldum bunu bir düşün

Sensiz de hayale dalsam üzülme

 

Zaten zehir içim lav gibi akma

Ucuz heveslere paye bırakma

Arada kızarım sen bana bakma

Şu aklı yolunda kulsam üzülme

 

İnfial gözlerin tavrımı tartar

Her günün sonunda özlemim artar

Geceler sessizce üstümü örter

Yokluğu koynuma alsam üzülme

 

Neslim tükenmekte ben gibi azdır

Ruhuma rastlarsan mezarım kazdır

Söyledim derdimi sana niyazdır

Sensiz bir köşede ölsem üzülme

 

 

Âdem Efiloğlu

 

 

Not;

 

Şu aklım firari yoluna düşer

İçimde izmihlal eşer de eşer

Neden abdal olmak payıma düşer

Ben zaten yolunda öldüm süveyda

 

( Ü Z Ü L M E başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 19.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.