DÖNMEYİ DÜŞÜNMEDİLER
Ateş çemberinde siper deydi Hasan
Gözü namluda eli tetikte belki de on üçünde
Ana kokusu tenini sarmış kınası eline yakılıp
Pusuda bekliyor namert düşmanı
Uykusuz geçen gecenin şafağında
Sarhoş bakışlı düşman toprağımda
Kan uykusundan uyanıp Mehmetçik
Taarruza geçti Osman daha on dokuzunda
Top sesleri yankılandı Conk bayırından
Atamın sesi yükselirken semalardan
Bir başka coştu Hüseyin yirmi yaşında
Serdi yere zalimi aç susuz Ömer
Onlar savaşmaya değil ölmeye gittiler
Bu vatan bizim dönmeyiz dediler
Kefensiz yatarız da toprağı vermeyiz dediler
Nişanlıydı yirmi yaşında daha Ahmet
Çanakkale dardır boğazı geçilmez değip
Hücum ettiler korkusuz Mehmetçikler
On ikisinde bıyıksız ali düştü toprağa
İsimsiz daha çok kahraman şehit oldular