* Üşürsün *


Gül bahçeme bülbüller konmaz oldu
Kanat çırpamalara döküldü yalnızlığı
Günbatımı penceresinde son durak
Ne bir yolcu, ne de bir tren sesi
Beni sana nakş eden gözlerim tedirgin
Kime sunduysam el sürmedi.

ddddddddddddddddmmmmmmmmmmmmmmmmmmm                     

Üşürsün,

Saçlarını savurma yele
Özlemlerimi çoğaltan elleri  kınalı gelin
Mehtapsız gecenin yalı martısı
Söyle,
Kaç mevsim kaldı ömrümün son demine
Düş denizlerini kirletip durdunuz
Göçmen gemiler dönmedi limanlara 
İşte son defa  güneş bulutlarla sevişiyor
Artık yağmur bekleme.

Gözlerin hangi gezegendi dağ çiçeğim
Yıldızlardan sordum seni  görünmemişsin hiç birine
Bilirim, yol uzundur yazgılar adına
Sıcağına gezdirirken avuçlarımı
Ay göz kırptı  ağlayan güle.


Sana çöl fırtınasıdır içimdeki ses
Usulca in sahillerime, yatır beni göğsünün pınarına
Bekle,
Birazdan Ege'ye, güneş doğacak, 
Kuşlar ötecek buruk sevdalara
Ve yüreğimizdeki umut tomurcukları yeniden yeşerecek.

Nuri Dağdelen

( Üşürsün başlıklı yazı Öz tarafından 4.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.