EN UZUN KARANLIĞA DEĞEN MİMOZA
Ölümün ucunda 
Tekleyen uçurum
Bağı çözülmüş büyü
Ve köy yağmurlarında
Gücenik bıraktığın
Gökyüzü

Kendi ışığında  
Tükenen mumlarla
En uzun karanlığın kayganında
Kendi kuytusuna
Kirpiği düşen mimoza
Bir şafağın kulağında
Büyüyen fısıltıyla
Kırık testiden
Yayılıyor bozkırıma
Acı suları.
Bir yarayı içimde büyütüyorum
Bir yara içinde büyüyorum.
Yaylaların soğuk pınarları
Oturuyor
Bir aslanın gözlerinde.

Geceyi tenimde  dağıtırken
Büyüyemiyor
Ay
Kekeç dilimde
Özürleniyor masallar
Ve yorgun nefesimi
Issız tepenin ardında
Bırakıyorum.

Mavisi donmuş 
Göle düşen mimoza
Kan uykularında
Kıyılıyor
Ve kıyılarında
Gezinen rüyalarım
Gül dalından 
Kesiliyor.

Dudaklarımda tomurcuklanan
Düşlerimi
Kapı eşiğine gömerek
En uzun karanlığın kayganına
Kapaklanıyorum
Bir mimoza sürgünü ellerimle.
Süheyla Altinkaya Turan
( En Uzun Karanlığa Değen Mimoza başlıklı yazı Suheyla tarafından 17.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.