Online Üye
Online Ziyaretçi
Bugün öylesine yazmak istiyorum.
Çok değil içimdeki kırgınlığım
Hayata öfkem ve isyanım
Bitmiyor ne kadar geçti desem
Hani hep derdin ya sen güçlüsün
Hayır, ben yıkıldım, öyle güçsüzüm
Senmişsin meğer benim gücüm
Çöktü dizlerim enkaza döndüm.
Bak şimdi gözyaşlarım hücumda,
Dünyam yıkıldı, şehrim sokaklarda
Karanlığım artıyor attığım adımlar da
Biraz daha suskun sensizleşiyorum.
Omuzum çöktü sanki ölüm yürüyor
Ağlamaktan harap olmuş acıyor
Dokunamıyorum yüzüm uyuşuyor
Öylece bakıyorum, boşluğa doğru
Dipsiz bir derin uçurum
Kenarında gidip geliyorum
Bir çığlık yükseliyor uyanıyorum
Derin bir sensizlik uykusundan.
**(Cangülüm)** 16/10/16
Nebahat KILAKAY