Gönlümün kederleri burda umut buluyor
Bütün sıkıntılarım burda sükût buluyor
Mevsimler gelip geçsin baharlar hiç gitmesin
Bu huzur durağında güzel günler bitmesin
Doğmamış çocukların yerine açsın çiçek
Her birinde ayrı can, her tomurcuk bir bebek
Karlar yağsa da bir gün bu güzel bahçemizde
Çiçekler üşümesin yapraklar üşüse de...
Önce bülbüller kaçtı, sonra tüm börtü böcek
Artık kuşlar ötmüyor, açmaz oldu bir çiçek
Kepçelerin altında inler iken tabiat
Mutluluk verecek mi o yükselen inşaat?
Yeşili kuruttular, bil ki güneş de solar
Şimdi başka yeşiller, başka ceplere dolar
Gözyaşımla sulasam, kurur muydu çiçekler
Benim içim yanarken yine üşüyecekler...
Not: Sayın Nurullah Genç'in "Çiçekler Üşümesin" şiirinden etkilenerek yazmıştım. Kendilerine selam ve saygılarımı sunuyorum. Ayrıca gerçekten de bir "Bahçe"miz vardı. Şiirin birinci bölümünü 2005'te, ikinci bölümünü bahçemizin yıkıldığı 2017'de yazdım.