Aşk ile çevirdi, izle çevreni,

Kalpleri bu denli, yakışı niye.

İbret için sundu,  koca evreni,

Suların buluta, çıkışı niye.

 

Bir hükmü yoluna, ezber edelim,

Duanın gücünde, hüznü ne’delim,

Yeri gelir bizde, davar güdelim,

Resulün dağlardan, bakışı niye…

 

Biz hakikat ile bir taraf olduk,

Elbette zorluğun, içine daldık,

Hak nere gönderdi, orada kaldık,

Bu duygu selinin, akışı niye…

 

Âlemin her rengi, onun elinde,

Şükür ister Allah, her bir kulunda,

Anlamak gerekir, takva halinde,

Mürşidin gözyaşı, döküşü niye…

 

Hikmeti sualsiz, şu koca evren,

Etrafın her yanın, en yakın çevren,

Hep onu anlatır, gerçekçi davran,

Allah’ın hükmünü, ekişi niye…

 

Kul Âdem derdini, demeye durdu,

Düşün diye hükmü, Allah buyurdu,

Şu eşsiz âlemi, “Ol” deyip kurdu,

İnsanın boynunu, büküşü niye…

 

Âdem Efiloğlu

( N İ Y E başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 5.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.