Caddeler kaldırımlar, gökdelenler binalar.
Betondan silüette, yaralanmış manalar.
Sol kanat defter dolar, can yakacak zinalar.
Şehirler bizar olmuş, nursuzların yüzünden.
Işıl ışıl parlıyor, şehrin tüm lambaları,
Terörü besleyenler, tuzaklar bombaları.
Geceyi kirletenler, oynarlar sambaları.
Şehirler sağır olmuş, tamtamların sesinden.
Yol yorgun yolcu yorgun, aşılmıştı düzünden.
Şehirler heyuladır arenalar yüzünden.
Ne derler anlaşılmaz, dilbazların sözünden.
Yesrip Medine oldu, peygamber mescidinden.
İhtişamda zirvedir, lükse tutkun siteler.
Ocağında dert kaynar, yıkık dökük haneler.
Dağ kahrından eridi, gör bak daha var neler,
Şehir kalalarında taşlar oynar yerinden.
Şehirlerin anası, Mükerremsin ey Mekke,
Kabe Allahın beyti, nurlu muazzam tekke.
Coşar gönül pınarı, simada nurdan sikke.
Zemzem çağlar kabede, cennetin pınarından.
Mehmet Demirel
