Kapatın bütün beyaz ışıkları
Güneşi düşürün gökyüzünden
Yıldızları kuş gibi 
Ceylan gibi avlayın
Tarumar edin her şeyi
Yakın yıkın 
Beni yıkıntılar arasına bırakın
Çünkü o kadar karıştım ki karanlığa
O kadar kaldım ki içinde
O benim tutkum oldu
Ben onun esiri

Ama biliyor musun cancağızım
Böyle değildim ben
Lakin böyle yaşamaya mahkum etti namertler
Daha çocukken çalınmaya başlandı her şeyim
Önce bilyelerim okuldaki defterim
Sonra içimdeki sevgiyi
Sonra gözlerimdeki güzelliği çaldılar
Ve sonra 
Adım adım sürükleyip hapsettiler beni
O karanlık denen cehenneme

Şimdi yüreğimde bir soysuzun sevdası
Elimde onu hala yazan 
Bana ihanet eden bir kalem
Onu söylemekten vazgeçmeyen dilim
Adım adım adını kaldırımlara işleyen ayaklarım
Ve hala onun için atan kalbim varken 
Işıkları görmek niye
Güzellikleri görmek niye
Söyle cancağızım
Söyle niye

Biliyorum 
şimdi unut dersin bana
Aç bir beyaz sayfa 
Yak bir sigara
Ve başla yeniden hikayeni yazmaya DERSİN
Dersin dersinde 
Ne yazacak kalem var
Ne yazacaklarımı görecek bir göz 

Neyse cancağızım 
   Bak bu hikayeninde sonu geldi 
Ve herkese yol göründü
Meydan sahnesi onlara
Dar ağacının yoluysa 
BANA DÜŞTÜ 
...
Mehmet Aküzüm
( Kapatın Işıkları başlıklı yazı Mehmetakuzum tarafından 16.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.