Ölüm acıdır denir
Kim bilir ki tadını
Yaşamsa ölümden acıdır
Acıyı yaşayan tadını
Gençse ölen vedalaşamadan
Sevip sevilmeden yaşamı anlamadan
Ardında bıraktığı seveni kırık kanadıyla
Alacağı her nefeste sevdiğini hatırlar
Razıyken ölmeye sevdiğinin arkasından...
Durur mu gözyaşı taşar pınarından
Ömrünü acıyla yaşayacak bir mahkumdur
İçindeki sonsuz isyanı imkansızdır saklamak...
Barbaros İrdelmen